نگاهی به تاریخ برای شناسایی استبداد و ایستادگی در برابر آن
بسیاری از آمریکایی‌ها تا همین اواخر تصور می‌کردند که آینده به‌ناچار به‌سوی پیشرفت حرکت می‌کند. آن‌ها تصور می‌کردند که مسیر حرکت به‌سوی جهانی شدن، رفاه و عقلانیت ادامه دارد. تاریخ قرن بیستم و تجربه‌های تلخ فاشیسم، نازیسم و کمونیسم، فقط یک خاطره‌ی دور و تکرارنشدنی به نظر می‌رسید.
بااین‌حال، در سال‌های آینده اوضاع ممکن است به‌کلی تغییر کند. به نظر می‌رسد استبداد یک بار دیگر در افق دیده می‌شود. پس چه کاری از دست ما ساخته است؟ خوشبختانه، تاریخ به ما یاد می‌دهد که چگونه استبداد را بشناسیم و در برابر آن مقاومت کنیم. خلاصه کتاب در برابر استبداد، بر پایه‌ی ایده‌های بحث‌برانگیز تیموتی اسنایدر، مورخ برجسته، به ما نشان می‌دهد که با توجه به گذشته، چه درس‌هایی درباره‌ی استبداد می‌گیریم.

اگر این روزها اخبار را دنبال کرده باشید، بدون شک می‌دانید که آمریکا به هر تهدید خارجی به چشم دشمنان آینده‌اش نگاه می‌کند. اما اگر واقعاً درباره‌ی تهدیدها علیه دموکراسی نگرانید، بهتر است به تهدیدهای داخلی توجه کنید. اگر به دولت‌های دموکراتیکی که از زمان جنگ جهانی اول سقوط کرده‌اند، نگاهی بیندازید، متوجه می‌شوید که هر کدام از آن‌ها به‌دست یک حزب واحد سرنگون شدند که قدرت را از درون کشور به دست گرفته بود.
نازی‌ها، کمونیست‌ها و فاشیست‌ها به‌طور سنتی از نمایش و سرکوب برای به قدرت رسیدن خود استفاده کرده‌اند. آن‌ها همچنین به استفاده از «تاکتیک‌های سالامی» تمایل داشته‌اند؛ یعنی فرایند حذف تدریجی مخالفان و به دست آوردن قدرت به صورت تکه‌تکه. اغلب، مردم آن‌قدر سرگرم مسائل دیگر هستند که متوجه تهدید علیه آزادی خود نمی‌شوند. به همین دلیل است که شما باید هوشیار باشید و از یک نظام چندحزبی حمایت کنید. چیزی که باید از آن دوری کنید، تسلط یک قدرت بر همه‌ی سطوح حکومت است؛ اتفاقی که حالا دارد در ایالات متحده می‌افتد. شما می‌توانید با رأی دادن، هم در انتخابات محلی و هم ایالتی، و با فعالیت سیاسی، سهم خود را ادا کنید.
بهتر است از استفاده از تعرفه‌های کاغذی برای رأی دادن حمایت کنید که به سادگیِ تعرفه‌های الکترونیکی، نمی‌شود آن‌ها را دستکاری کرد. و البته حتی می‌توانید خودتان برای جایگاه‌های سیاسی محلی نامزد شوید.
در این میان، نشانه‌ی دیگری که باید از آن آگاه بود، نیروهای شبه‌نظامی هستند؛ یعنی هرگونه حضور نظامی که از سوی دولت ایالتی یا فدرال تأیید نشده باشد. اگر کسی بخواهد قدرت را به دست بگیرد، به احتمال زیاد نوعی سازمان خشونت‌آمیز تشکیل می‌دهد که بازوی شبه‌نظامی حزب سیاسی اوست. دونالد ترامپ کاری کرد که بیشتر نامزدها از آن دوری می‌کردند. او یک نیروی امنیتی خصوصی تشکیل داد که در تجمع‌های سیاسی از دستورات او پیروی می‌کرد.
این نیروها مخالفان را از تجمع‌ها بیرون می‌کردند و حتی طرفداران را تشویق می‌کردند تا هر کسی را که مخالف ترامپ است، از سالن بیرون کنند. در یک گردهمایی، ترامپ جمله‌ی ترسناکی گفت: «این پس‌مانده‌ها را بیرون کنید!» بعد از آنکه آن‌ها را بیرون کردند، از جمعیت پرسید: «اینجوری بیشتر خوش نمی‌گذره؟ یا یک گردهمایی حوصله‌سربر معمولی می‌خواید؟ به من که خوش می‌گذره.» این‌ها همان رفتارهایی هستند که باید مردم را به‌شدت نگران کنند.