کتاب 48 قانون قدرت

شناخت تاریخچه، عملکرد و رازهای قدرت چه سودی برای ما دارد؟
چه بخواهیم چه نخواهیم، ما انسان‌ها زندگی را با یک بازی شروع می‌کنیم؛ بازی قدرت. این بازی از ابتدای تاریخ شروع شده است و خواه ناخواه، هر یک از ما بازیکن این بازی هستیم. گاهی اوقات بازی قدرت نبردی واضح و خونین است؛ اما بیشتر اوقاتْ غیرمستقیم، بی‌صدا و در سایه اتفاق می‌افتد.
حالا پرسش اصلی این است: آیا قوانین بازی قدرت را می‌دانید و برای بردن بازی می‌کنید؟

برخی افراد تصمیم می‌گیرند که بازی قدرت را نادیده بگیرند، خود را فریب دهند و فکر کنند که می‌توانند از این بازی انصراف دهند. یا این‌که ممکن است اعتراض کنند که این بازی، شیطانی و غیراجتماعی است و یادگار دوران پیشااخلاق است. بازی‌ای که در آن، بازیکنان به‌راحتی تحت سلطه‌ی کسانی قرار می‌گیرند که بازی و قواعد آن را به‌خوبی یاد گرفته‌اند.

به نظر می‌رسد بعضی دیگر، مانند قلدرهای مسلط در زمین بازی یا غول‌های تجاری کاریزماتیک، متخصصان ذاتی قدرت هستند و حتی بدون تلاش و بدون تقلب بر دیگران مسلط می‌شوند. به نظرتان پای تقلب در میان است؟ هرگز!

هر کسی که قواعد بازی را مطالعه و از آن به‌خوبی استفاده کند، می‌تواند رمز و راز آن‌ را یاد بگیرد و برنده‌ی بازی قدرت شود.

در کتاب ۴۸ قانون قدرت، رابرت گرین قوانین بازی را با استفاده از نمونه‌های تاریخ سه‌هزار ساله‌ی تمدن‌های سراسر جهان توضیح می‌دهد. او درس‌هایی را از بازیگران چیره‌دست قدرت آموخته است و حالا به شما یاد می‌دهد چگونه بر حریفان خود غلبه کنید و به یک بازیکن ماهر (یک ماکیاولی مدرن) تبدیل شوید.

در ادامه خلاصه‌ی ۱۲ قانون از ۴۸ قانون کتاب را بررسی خواهیم کرد.

آیا تا‌به‌حال سعی کرده‌اید مدیر یا فرد بالادستی خود را تحت‌تأثیر قرار دهید؛ اما در عین تلاش‌ کردن نتیجه‌ی عکس گرفته‌اید؟ علت این اتفاق این است که شما ناخودآگاه، قانون اول بازی قدرت را نقض کرده‌اید.

قانون اول قدرت می‌گوید که ما باید در برابر مافوق خود و افرادی که از ما قدرت بیشتری دارند، فروتن باشیم. از این گذشته، افراد قدرتمند همواره می‌خواهند که در مرکز توجه قرار گیرند. تلاش بیش از حد برای تحت‌تأثیر قرار دادنشان، توجه‌ها را از آن‌ها به سمت شما منحرف می‌کند و به غرور آن‌ها لطمه می‌زند.

اما بدتر از آن‌ انجام دادن کاری است که موقعیت آن‌ها را به خطر بیندازد. حرکتی که می‌تواند باعث شود مدیر‌تان شما را تهدیدی برای موقعیت خود بداند. اگر این اتفاق بیفتد، احتمالاً باید منتظر از دست دادن موقعیت خود باشید.

رابطه‌ی بین لوئی چهاردهم فرانسه و نیکلاس فوکه، وزیر دارایی این پادشاه، را به خاطر بیاورید. فوکه که یک مشاور باهوش و وفادار بود، پس از مرگ نخست‌وزیر برای رسیدن به این مقام تلاش کرد. فوکه برای جلب رضایت پادشاه، یک مهمانی مجلل در قصر خود برپا کرد تا به شاه نشان دهد که تا چه اندازه شبکه‌ی ارتباطی خوب و تأثیرگذاری دارد.

روز بعد فوکه به دستور پادشاه دستگیر شد. لویی چهاردهم احساس کرد تحت‌الشعاع قرار گرفته است و وزیر را به دزدی برای جمع‌آوری چنین ثروت گزافی متهم کرد. در نهایت فوکه روزهای باقی‌مانده‌ی زندگی خود را در یک سلول زندان گذراند.

بنابراین، اکنون می‌دانید که نمایش شکوه و ثروت ممکن است نه‌‌تنها مدیر شما را تحت‌تأثیر قرار ندهد؛ بلکه برعکس عمل کند و باعث اخراج شما شود. پس چگونه می‌توانید توجه او را به دست آورید؟ راه بهتر این است که همیشه کاری کنید که مدیر شما بهتر از بقیه به نظر برسد، حتی از خودتان.

مثلاً گالیله را در نظر بگیرید. او برای تحقیقات خود به بودجه نیاز داشت و راهی جالب برای به دست آوردن آن پیدا کرد. او طی سال‌ها سعی داشت افراد مختلفی را برای دریافت بودجه قانع کند؛ اما معمولاً به‌جای پول نقد، هدایایی غیرنقدی دریافت می‌کرد. بنابراین زمانی که در سال ۱۶۱۰، چهار قمر مشتری را کشف کرد، تصمیم گرفت روی یک خانواده‌ی ثروتمند و پرنفوذ به نام “مدیچی” تمرکز کند.

هنگامی که گالیله چهار قمر مشتری را کشف کرد، کشف خود را با به قدرت رسیدن مدیچی دوم مرتبط و آن را یک رویداد کیهانی اعلام کرد که از برتری این خانواده خبر می‌داد. او گفت که چهار قمر کشف‌شده نماینده‌ی مدیچی دوم و سه برادرش هستند و سیاره‌ی مشتری مدیچی اول، پدر چهار برادر مدیچی است. این اقدام، مدیچی‌ها را تحت‌تأثیر قرار داد و آن‌ها این کشف را طالعی مبارک دانستند که عظمت خاندانشان را تأیید می‌کرد.

گالیله از راه باشکوه جلوه‌دادن خانواده‌ی مدیچی و همسو کردن نام آن‌ها با سیارات، بودجه‌ی موردنیاز خود را برای ادامه‌ی تحقیقات تأمین کرد.