کتاب چهارده گفت‌وگو تا چهارده سالگی

یاد بگیرید که چگونه فرزندتان را برای موفقیت آماده کنید.

در گذشته، گفت‌وگوهای مهم والدین و فرزندان، عمدتاً به «همان گفت‌وگوی معروف» ختم می‌شد؛ یک سخنرانی یک‌طرفه و ناشیانه در مورد مسائل جنسی که مایه‌ی شرمساری نوجوانان بود. اما از آن زمان تاکنون، اوضاع تغییر کرده است. همه‌ی ما می‌دانیم آماده‌سازی فرزندان برای ورود به دنیای بزرگسالی، بیشتر از چند توضیح مختصر درباره‌ی نکات ضروری است. در واقع، به صدها گفت‌وگو در طول سالیان نیاز است. اما حتی با داشتن بهترین قصد، ارتباط با نوجوانان در حال رشد دشوار است. به همین دلیل، آماده کردن خودتان برای گفت‌وگوهایی که باید با نوجوان‌تان داشته باشید، اهمیت زیادی دارد.

در این کتاب، به شما نشان می‌دهیم که چگونه شش موضوع مهم مربوط به نوجوانان را مطرح کنید: استقلال، پول، فناوری، انتقاد، کنترل نکردن هوس‌ها و روابط جنسی. همچنین، یاد خواهید گرفت که تئاتر بداهه چه چیزهایی درباره‌ی ارتباط به شما می‌آموزد؛ چگونه بازخود دهید تا اعتمادبه‌نفس فرزندتان تقویت شود؛ نه این‌که نابود شود. و چرا باید خودتان هم از قوانین منع استفاده از گوشی برای فرزندتان پیروی کنید. 

کودکان و والدین با زبان خاصی با هم حرف می‌زنند. برای بسیاری از افراد، گریه‌های نوزادان فقط سروصدا است؛ اما والدین می‌توانند تفاوت‌های ظریف بین انواع گریه را تشخیص دهند. مثلاً گریه‌ای که نشان‌دهنده‌ی نیاز کودک به غذا خوردن یا تعویض پوشک است. این رابطه از زمان تولد تا حدود یازده سالگی ادامه دارد. اما در یازده سالگی چیزی تغییر می‌کند. همان‌طور که بچه‌ها سفر خود را به‌سوی بزرگسالی آغاز می‌کنند، از والدین خود فاصله می‌گیرند و شروع به ساخت هویت خود می‌کنند. ناگهان، والدین و فرزندان اشتراکات کمتری دارند و زبان قدیمی از بین می‌رود. این یعنی والدین باید راه دیگری برای برقراری ارتباط پیدا کنند.

زبان‌های مشترک، افراد را به هم وصل می‌کند. اما نوجوانان نمی‌خواهند به گروه خانواده وابسته باشند؛ آن‌ها می‌خواهند خودشان دنیا را کشف کنند. بنابراین جای تعجب نیست که ارتباط در این سنین دشوار می‌شود. این موضوع برای والدین آزاردهنده می‌شود؛ زیرا فرزندان به‌جای گفت‌وگو، سکوت می‌کنند. اغلب، والدین وسوسه می‌شوند که سر فرزندشان داد بزنند. اما حاصل این کار فقط نصیحت‌های خشمگینانه و بغض و گریه است.

راهکار چیست؟ باید در نظر داشته باشید که تمایل نوجوان به استقلال، بخشی سالم و عادی از فرآیند رشد است. شواهد فراوانی نشان می‌دهد افرادی که در نوجوانی حس استقلال قوی و محکمی ندارند، در آینده احتمال بیشتری دارد که در روابط ناسالم یا وابستگی گرفتار شوند. به عبارت دیگر، شما می‌خواهید نوجوانتان مستقل‌تر شود. با توجه به این نکته، می‌توانید از اشتباه رایج «سرکوب» دوری کنید که هدف آن دور نگه داشتن فرزندان از مشکلات است. این استراتژی ریشه در عشق دارد؛ اما فرصت مهمی را از نوجوان می‌گیرد؛ فرصت اشتباه کردن. بله، استقلال بیشتر یعنی فرزندانتان با خطرات جدیدی مواجه می‌شوند و گاهی اوقات اشتباه می‌کنند. اما اگر به آن‌ها اجازه‌ی هیچ تصمیمی ندهید، چگونه می‌توانند تصمیم‌گیری درست را بیاموزند؟

واقعیت این است که بچه‌ها نیاز به تجربه دارند؛ چه خوب، چه بد. نمی‌توانید از این واقعیت فرار کنید. اما این موضوع به این معنی نیست که شما باید از دور نظاره‌گر باشید و هیچ کاری نکنید. وظیفه‌ی شما این است که به فرزندتان کمک کنید تا چیزهای مفید و بی‌فایده را ارزیابی، تحلیل و درباره‌ی فکر کند. این کار، فقط زمانی امکان‌پذیر است که یاد بگیرید چگونه با نوجوانتان گفت‌وگو کنید.