کتاب «در ستایش راه رفتن» به بررسی فواید یکی از مهمترین و ساده ترین مهارت‌های انسان می‌پردازد. هر چه پیاده‌روی بیشتری داشته باشید سلامت جسمی و روانی خود را تضمین می‌کنید و خلاق‌تر و اجتماعی‌تر می‌شوید.
شین اومارا، عصب شناس و استاد تحقیقات تجربی مغز در کالج ترینیتی دوبلین است. او محقق اصلی موسسه علوم اعصاب کالج و همچنین محقق ارشد پژوهشکده Wellcome Trust است. او یک خبرنامه اینترنتی پرطرفدار و کتابی با عنوان «چرا شکنجه کار نمی‌کند» دارد.
یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد گونه انسان، راه رفتن با دو پا است. اما امروزه بنظر می‌رسد کمتر از گذشته از این توانایی منحصر به فرد استفاده می‌کنیم. در عوض متاسفانه از وسایل نقلیه برای عبور و مرور استفاده می‌کنیم. با خواندن این چکیده درمی‌یابید که چرا بر پیاده‌روی تاکید زیادی داریم.
در این چکیده توضیح خواهیم داد که چرا کم تحرکی به یک معضل جدی تبدیل شده است؛ اشتباهی که می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی ما اثرات منفی بگذارد. همچنین علت اهمیت پیاده‌روی را بیان خواهیم کرد.
در این بخش در مورد نحوه راه رفتن انسان‌ها صحبت خواهیم کرد. اما ابتدا بیایید یک موجود آبزی بسیار متفاوت را بررسی کنیم: آبدزدک دریایی چسبان
آبدزدک دریایی یک جانور آبزی کوچک است که در سال‌های اولیه رشد خود در اطراف سنگ‌ها و صخره-های دریایی به دنبال غذا می‌چرخد. در ابتدا برای بهتر چرخیدن به چشم و مغز و نخاع احتیاج دارد. به همین دلیل تلاش می‌کند تا چشم، مغز و نخاع خود را به سرعت پرورش دهد. اما پس از مدتی دستخوش یک دگردیسی بسیار بزرگ می‌شود؛ سنگی را پیدا می‌کند، خود را به آن می‌چسباند و تا آخر عمر از روی آن تکان نمی‌خورد. قسمت جالب این است که پس از اینکه به سطوح می‌چسبد، مغز، چشم و نخاع خود را می‌خورد زیرا دیگر احتیاجی به آنها ندارد!
درسی که آبدزدک دریایی به ما میدهد این است: اگر حرکت نکنید، به معنای واقعی کلمه ممکن است مغزتان را بخورید.
شاید بگویید که انسان‌ها شبیه آبدزدک دریایی نیستند اما در حقیقت از منظر زیست مولکولی بیشتر از آنچه تصور می‌کنید شبیه به هم هستیم. زیست شناسان تکوینی اخیرا ژن‌های دو گونه به ظاهر متفاوت را مقایسه کردند: ماهی کفزی و موش.
نتایج تحقیقات نشان داد که بسیاری از ژن‌های مسئول حرکت در این دو حیوان مشترک هستند. این ژن‌های مشترک شامل شکل نخاع، محل قرارگیری اندام‌ها، باله‌ها و عضلات و اعصاب مجاور می‌شود. تحقیقات نشان میدهد که ژن‌های مربوط به راه رفتن به قدری در تاریخ تکاملی حضور دارند که به نظر می-رسد احتمالا توانایی راه رفتن در زیر آب به تکامل رسیده است.
با این حال، اگرچه اشتراکات زیادی با اجداد خود داریم اما راه رفتن انسان منحصر به فرد است. حتی نزدیک‌ترین خویشاوندان انسان یعنی میمون‌ها، برای راه رفتن از چهار اندام استفاده می‌کنند اما ما می‌توانیم با دو پا راه برویم. راه رفتن انسان بسیار کارآمدتر از راه رفتن میمون‌ها است زیرا نسبت به میمون‌ها می‌توانیم مسافت طولانی‌تری را طی کنیم و در حین راه رفتن وسایل دیگر را حمل کنیم.
اگر چه راه رفتن روی دو پا کارآمدتر است اما سخت‌تر است. به قدری که کودکان نوپا هنگام یادگیری راه رفتن، به طور متوسط ۱۷ بار زمین می‌خورند. همچنین ربات‌ها هنوز نتوانسته‌اند مانند انسان راه بروند.
بنابراین باید از مغز خود برای تسلط بر این مهارت پیچیده تشکر کنیم. یکی از چیزهای دیگری که مغز در آن مهارت منحصر به فردی دارد، حفظ تعادل است. مغز انسان حفظ تعادل را از طریق «سیستم هدایت اینرسی» انجام میدهد. در مغز سیستمی وجود دارد که همواره به صورت خودکار و لحظه‌ای موقعیت مکانی را مورد بررسی قرار میدهد. مغز همواره تلاش می‌کند تا خط فرضی بین گوشه چشم تا مجرای گوش را موازی با زمین نگه دارد و از این طریق می‌تواند تعادل ما را حفظ کند.
مغز همواره در حال محاسبه موقعیت مکانی است. خط را از گوشه چشم تا مجرای گوش ردیابی می‌کند. مغز ما همیشه سعی می¬کند این خط را موازی با زمین نگه دارد.
البته بخشی از راه رفتن نیز توسط نخاع کنترل می‌شود. نخاع مسئول الگوهای ریتمیک تنفس، ضربان قلب و راه رفتن است.
احتمالا به یاد دارید که نخاع دومین چیزی بود که آبدزدک دریایی پس از چسبیدن به سنگ‌ها آن را می‌خورد!
49 پاسخ
درسی که آبدزدک دریایی به ما میدهد این است: اگر حرکت نکنید، به معنای واقعی کلمه ممکن است مغزتان را بخورید.
با تشکر از تیم خوب اکوتوپیا بابت راه اندازی بخش خلاصه کتاب و ارائه خلاصه با کیفیت کتب خواندنی و راه اندازی این چالش دوست داشتنی، دم شما گرم…
خداروشکر
نکات خوبی داشت.
بقراط می‌گوید راه رفتن بهترین دارو است. او برای ما که تمام روز خود را در خانه یا اداره می‌گذرانیم، دارو سخت گیرانه‌ای تجویز کرده است!
برای مشکلات چالش برانگیز خود راه حل بیابید می‌توانید پیاده روی را امتحان کنید.
ممنون
چقدر جالب تا حالا انقدر علمی راجع به اهمیت پیاده روی مطالعه نکرده بودم.
دیگه تقریبا هر چی باید می‌دونستم از پیاده روی برام مشخص شد.
ممنون بابت معرفی کتاب
چهل و نهم تمام
به ظور کلی انسان مدرن بسیار بی تحرک شده که عامل بسیاری از بیماریهاست و کاهش قدرت فکر انسان
پیاده روی و ورزش وزانه تنها راه موثر برای انسان درگیر با بیماری های مختلف است
پیاده روی که ساده‌ترین نوع ورزش هست این همه تاثیر داره که اگه منظم باشه باعث رشد سلول های جدیدی مغزی میشه، از اختلال افسردگی جلوگیری میکنه و راه رفتن بهترین دارو است
همه ما همواره با مشکلاتی روبرو می‌شویم که نمی‌دانیم چگونه آنها را حل کنیم. اما گاهی اوقات، تمرکز بیش از حد روی یک مشکل می‌تواند گره‌گشایی آن را سخت‌تر کند. بنابراین دفعه بعد اگر برای مدتی نتوانستید راه حلی برای مشکل خود بیابید، ابتدا کمی به خود استراحت دهید سپس به پیاده روی بروید و ذهنتان را از افکار مزاحم آزاد کنید. پس از پیاده روی ممکن است راه حل‌هایی به ذهنتان خطور کند که خودتان شگفت زده شوید!
هیچی مثل ورزش و فعالیت بدنی نمیتونه نیل به زندگی رو زیاد کنه
گاهی اوقات، تمرکز بیش از حد روی یک مشکل می‌تواند گره‌گشایی آن را سخت‌تر کند.
مطالب کتاب بسیار جالب و آموزنده بود
گاهی اوقات، تمرکز بیش از حد روی یک مشکل می‌تواند گره‌گشایی آن را سخت‌تر کند.
چقدر جمله درستیه
بقراط می‌گوید راه رفتن بهترین دارو است
سلام
کتاب منحصر به فردیه ، تقریبا به همون نظریه داروین هم اشاره داره ، ما مدام در حال تغییر هستیم ،از نظر ذهنی و جسمی و این تغییر با فرایند بدنی یا فکری شروع میشه و پایان می یابد
مرسی از اکوتوپیا
جالب بود نمیدونستم کتابی وجود داره که اینطور تحلیلی و کاربردی و باحال مزایای پیاده روی که یک چیز ساده بنظر میاد بیان میکنه
تشکر
کتاب “در ستایش راه رفتن” از اون کتاباست که وقتی می‌خونیش، به این عادت ساده و روزمره‌مون که گاهی بی‌اهمیت به نظر میاد، یه دید تازه پیدا می‌کنی. نویسنده، شین اومارا، کلی از فواید راه رفتن گفته؛ از تأثیرش روی مغز و خلاقیت گرفته تا حال خوب روانی و حتی سلامت عمومی بدن. چیزی که توجهمو جلب کرد، اون بخشی بود که میگه راه رفتن باعث میشه مغز بهتر کار کنه و ایده‌های خلاقانه بیشتری به ذهنت برسه. انگار هر قدمی که برمی‌داری، ذهنت رو هم همراهش حرکت میدی.
راستش پیاده‌روی همیشه جزو روتین روزانه‌م بوده و حالا که این کتابو خوندم، بیشتر به ارزشش پی بردم. این که بدونی با همین قدم زدن ساده داری به مغزت انرژی میدی و اضطرابت رو کاهش میدی، خودش کلی انگیزه میده که ادامه بدی.
یه چیزی که خیلی به دلم نشست این بود که میگه پیاده‌روی فقط برای بدن نیست؛ یه جور مدیتیشنه. هر وقت حس می‌کنی فکرت درهم‌برهم شده یا یه تصمیم مهم داری، کافیه بری قدم بزنی و به خودت زمان بدی تا ذهنت آروم‌تر و متمرکزتر بشه.
به نظرتون اگه آدم‌ها تو شلوغی این روزگار وقت بیشتری برای پیاده‌روی بذارن، چقدر می‌تونه روی کیفیت زندگی‌شون تأثیر بذاره؟
خیلی مفید بود این کتاب و مخصوصا این قسمت:
فرایند پیچیده‌ای که در پشت چگونگی راه رفتن انسان وجود دارد، خلق و خو، خلاقیت و جامعه پذیری انسان را تقویت می‌کند👌🏻🌱
خودم هر وقت پیاده روی میگنم یا کوه میرم حس میکنم بعدش ذهنم باز میشه😌🌱
به شخصه زمانایی که خیلی ذهنم درگیره پیاده روی میکنم و خیلی برام جالب بود تجربه هایی که داشتم تو این کتاب بود
خیلی جالب بود و از این زاویه به پیاده روی نگاه نکرده بودم و باید حرکت کرد و حس خوب رو به خودمون هدیه بدیم با راه رفتن
باسلام
کتاب جالب وعالی بود
باتشکر از همه ی کسانی که در خلاصه کتاب تلاش کردند
جالب بود ، ممنون از انتخابتون و آکاهی رسانیتون🌷👏
کتاب جالبی بود . قصد داشتم پیاده روی رو جزو برنامه هام بذارم ؛ الان باید حتما این کار رو انجام بدم 😄
جالب بود.
بجای تمرکز روی مشکلات به پیاده روی برید ک خلاقیت ایجاد بشه برای راه حل
درود و خداقوت 🌱 خیلی کتاب خوب و دوست داشتنی بود ، الان میفهمم که چرا وقتی با دوستم پیاده روی میکنم تا این اندازه لذت میبرم و انرژی و حس خوب میگیرم، جمله ای که دوست داشتم ۱ـ درسی که آبدزدک دریایی به ما میدهد این است:اگر حرکت نکنید، به معنای واقعی کلمه ممکن است مغزتان را بخورید.
و جمله ی فریدریش نیچه که میگه:فقط افکاری که طی راه رفتن به ان ها میرسم ارزشمند هستند.
خیلی لذت بردم از این کتاب، و درواقع این نعمت بزرگ و ارزشمند را دوباره بهم یادآوری کرد و عمیقا بابتش شکرگزارم، کاش برامون عادی نشه همه ی ویژگی هامون.
تشکر از زحمات و سایت بی نظیرتون 💚✨
بزرگترین لذت پیاده روی در صحبت کردن با دیگران است.
آبدزدک دریایی یک جانور آبزی کوچک است که در سال‌های اولیه رشد خود در اطراف سنگ‌ها و صخره-های دریایی به دنبال غذا می‌چرخد. در ابتدا برای بهتر چرخیدن به چشم و مغز و نخاع احتیاج دارد. به همین دلیل تلاش می‌کند تا چشم، مغز و نخاع خود را به سرعت پرورش دهد. اما پس از مدتی دستخوش یک دگردیسی بسیار بزرگ می‌شود؛ سنگی را پیدا می‌کند، خود را به آن می‌چسباند و تا آخر عمر از روی آن تکان نمی‌خورد. قسمت جالب این است که پس از اینکه به سطوح می‌چسبد، مغز، چشم و نخاع خود را می‌خورد زیرا دیگر احتیاجی به آنها ندارد!
درسی که آبدزدک دریایی به ما میدهد این است: اگر حرکت نکنید، به معنای واقعی کلمه ممکن است مغزتان را بخورید.
« چه بخواهید حافظه یا ماهیچه‌ها خود را تقویت کنید و یا فقط بخواهید احساس بهتری داشته باشید، راه‌حل یکی است: به پیاده‌روی در فضای آزاد بروید، هر چه فضا سبزتر، بهتر! »
من عمیقا این رو در زندگیم تجربه کردم
فعالیت بدنی باعث حفظ عضلات میشن و علاوه بر اون باعث بروز خلاقیت مغز و دوری از افسردگی.
“پیاده روی و سایر انواع ورزش‌های بدنی تاثیرات مثبتی بر عملکرد مغز دارند. پیاده روی منظم در تولید سلول‌های مغزی جدید که به حافظه و یادگیری کمک می‌کنند نقش دارد”
جالب بود ولی امنیت هم مهمه اینجا باید شیش دنگ حواست باشه گوشیتو ندزدن باج گیری نکنن یا بخاطر پوششت به مشکل نخوری کلا دیگه ریلکس کردن نیست انگار وارد اسکوید گیم میشی ولی بازم حرفاش برام جالب بود و سعی میکنم یه مسیر امن پیدا کنم و پیاده روی کنم مرسی اکوتوپیا
کتاب خوبی بود من خودم خیلی پیاده روی و دویدن رو دوست دارم و نمیدونستم می‌تونه انقد مفید باشه و اینکه چقد مغز تاثیر داره روی این فرایند به نظر آسون درکل کتاب جالبی بود
پیاده روی نه تنها در حل مسائل ریاضی بلکه در حل مسائل دیگر نیز می‌تواند الهام بخش باشد. هنری دیوید ثورو می‌گوید: «لحظه‌ای که پاهای من شروع به حرکت می‌کنند، افکارم به جریان می‌افتند.» شعر ویلیام وردزورث به نام “تنترن ابی” نیز در طی یک پیاده روی طولانی سروده شد. فریدریش نیچه می‌گوید: «فقط افکاری که طی راه رفتن به آنها میرسم ارزشمند هستند».