کتاب کار آهسته (2024) یک فلسفه‌ی جدید برای رسیدن به دستاوردهای بزرگ، بدون جان کندن و فرسوده شدن پیشنهاد می‌دهد. این کتاب به شما می‌گوید که بهره‌وری انجام وظایف طاقت‌فرسا و فرسودگی شغلی نیست. وی در مقابل جایگزین بهتری را با الهام از زندگی متفکران بزرگ تاریخ پیشنهاد می‌کند. با استفاده از داستان‌هایی از گالیله تا جین آستین، نیوپورت برای فرار از خستگی و رسیدن به کیفیت بالا در کار، توصیه‌هایی عملی دارد.
کال نیوپورت، نویسنده‌ی آثاری پرفروش مانند کتاب مینیمالیسم دیجیتال و کتاب کار عمیق، دانشیار علوم کامپیوتر در دانشگاه جورج‌تاون است. نیوپورت با نوشته‌های خود، استراتژی‌های جدیدی برای بهره‌وری، تمرکز و زندگی سالم در عصر دیجیتال پیشنهاد می‌دهد.
باید نگاهی جدید به بهره‌وری داشته باشیم.
در نگاه اول عبارت «بهره‌وری آهسته» متناقض به نظر می‌رسد. اما همین دیدگاه جدید درباره‌ی کار، می‌تواند ما را از فرسودگی نجات دهد. در این کتاب، قدرت بالای بهره‌وری آهسته را کشف خواهید کرد.
اصول بهره‌وری آهسته با توجه متمرکز، سرعت کم و وسواس در کیفیت تعیین می‌شود. زمان آن رسیده که فرهنگ رایج کار زیاد را کنار بگذاریم و سفر خود را به سوی کارهای معنادار آغاز کنیم.
سفری که در آن سرعت انجام کار هیچ ارزشی ندارد!
فرهنگ مدرن، با توجه بیش از اندازه به بهره‌وری دچار مشکلات متعدد شده است. مشکلاتی مثل فرسودگی شغلی کارکنان و نبودن خلاقیت و نوآوری. اما شاید مشکل از خود بهره‌وری نباشد، شاید ما درک ناقصی از این کلمه داریم یا آن را اشتباه به کار می‌بندیم.
بهره‌وری آهسته، پادزهری است علیه سرعت دیوانه‌کننده‌ی فرهنگ کاری امروز. بهره‌وری آهسته یعنی انجام تعداد کارهای کمتر، با سرعت کمتر و با کیفیت بالاتر.
در اصل، این کتاب یک فراخوان است برای بازنگری در رویکرد ما به کار.
برای درک اینکه چگونه ما در باتلاق بهره‌وری گیر کرده‌ایم، ابتدا باید با باورهای مخربی مقابله کنیم که ما را به اینجا رسانده است. ما شرطی شده‌ایم که «کارمند خوب» همیشه سرش شلوغ است. ایمیل‌های بیشتر، وظایف بیشتر و جلسات بیشتر، برای ما به معنای نتایج بهتر هستند. این طرز فکر ناقص باعث شده است که ما بر بهره‌وری تأکید کنیم. اما چیزی که به دنبال آن هستیم، با بهره‌وری واقعی در تضاد است.
قبل از هر چیز بیایید ببینیم که معنای امروزی «کار» چیست؟
برخلاف صنایع قدیمی با خروجی‌های ملموس، امروزه نتیجه‌ی کار (مثلا در حوزه‌ی علم) به‌سادگی اندازه‌گیری نمی‌شود. وظیفه‌ی مدیران نظارت و مدیریت کارکنان است، درحالی‌که خود کارمندان نمی‌دانند که دارند چه کاری انجام می‌دهند و کارشان به چه دردی می‌خورد.
معیارهای محکم و درستی برای ارزیابی کارها نداریم. پیش‌فرض ما این است که نتایج قابل‌مشاهده نسبت‌به نتایج واقعی و درخشان، ارزش بیشتری دارند. این اتفاق با گسترش فناوری‌های ارتباطی مثل زوم و اسلک تشدید شده است. به عبارت بهتری، امروزه مرز بین کار و زندگی شخصی از بین رفته است.
نتیجه‌ی ماجرا این شده که امروز کارمندان آمریکایی فعال در حوزه‌ی علم به پراسترس‌ترین افراد در جهان تبدیل شده‌اند و در چرخه‌ی معیوب مشغله‌های کاری گرفتارند و فضای خیلی کمی برای بهره‌وری واقعی در اختیار دارند.
نظرسنجی اخیر مکنزی نشان می‌دهد تعداد کارمندانی که فکر می‌کنند «همیشه» احساس خستگی می‌کنند، افزایش قابل‌توجهی داشته است. آن‌ها تحت‌تأثیر «شبه بهره‌وری» هستند و نمی‌توانند وظایف خود را در میان هجوم مداوم ایمیل‌ها و جلسات اولویت‌بندی کنند.
اما واقعاً لازم نیست کار کردن این شکلی باشد. بهره‌وری آهسته مسیر دیگری را به ما نشان می‌دهد. مسیری که هدفمندی را به سرعت و عمق را به وسعت ترجیح می‌دهد. این مسیر برای پس گرفتن زمان و انرژی خودتان است.
تمرکز بر آن‌چه واقعاً مهم است، رها کردن وظایف بی‌معنی و نیفتادن در چرخه‌ی بهره‌وری غلط است.
حالا که در این دوراهی ایستاده‌ایم، بیایید آینده‌ای متفاوت را تصور کنیم. آینده‌ای که در آن، کار کردن فقط انجام وظایف نیست؛ بلکه انجام وظایف با کیفیت بالا است. بیایید این موقعیت را دوباره تعریف کنیم، ظلم مداوم به کارمندان را متوقف کنیم و به‌سمت تعریفی بهتر و انسانی‌تر ببریم.
بهره‌وری واقعی این نیست که چند وظیفه را سریع تمام کنیم؛ بلکه معنی بهره‌وری این است که یک وظیفه را چقدر خوب انجام داده‌ایم.
27 پاسخ
“کار آهسته” یه جورایی اون سیلی‌ایه که همه‌ی ما لازم داریم بخوریم! تو دنیایی که همیشه ازمون می‌خوان سریع‌تر، بیشتر و فشرده‌تر کار کنیم، کال نیوپورت میاد و میگه: آروم‌تر ولی عمیق‌تر کار کن، نتیجه‌اش رو ببین! اینجا بحث فقط تنبلی یا کم‌کاری نیست، بحث اینه که سرعت زیاد همیشه به معنی بهره‌وری بیشتر نیست.
بخشی که خیلی توجهم رو جلب کرد، این بود که چطور کار کردن توی یه ریتم آروم‌تر نه‌تنها باعث موفقیت بیشتر میشه، بلکه استرس و فرسودگی رو هم کمتر می‌کنه. توی این دوره‌زمونه که همه دنبال مولتی‌تسکینگ و زدن تیک کارای بیشتر توی یه روز هستن، نیوپورت میگه کیفیت، از کمیت مهم‌تره. اگه هر کاری رو واقعا عمیق انجام بدی، نه‌تنها نتیجه‌اش بهتره، بلکه کمتر هم خسته میشی.
این کتاب بهم یاد داد که موفقیت واقعی این نیست که همیشه درگیر باشی، بلکه اینه که بدونی کی باید استراحت کنی، کی تمرکز کنی و کی سرعت رو کم کنی تا بهتر و متمرکزتر پیش بری. خلاصه، اگه حس می‌کنی همیشه داری می‌دوی ولی هیچ‌وقت به چیزی که می‌خوای نمی‌رسی، شاید وقتشه یه کم سرعتتو بیاری پایین و ببینی که واقعا داری چیکار می‌کنی!
به نظرم توی این دوره و زمونه یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث میشه به موفقیت هایی که برای خودمون متصور شدیم، نرسیم اینه که میخوایم چندین کار رو باهم انجام بدیم و توی تمامی زمینه ها فوق‌العاده عمل کنیم. که خب مطمئنا با این کار بهره‌وری خودمون رو کاهش میدیم. تا حد ممکن باید تعدد برنامههامون رو کاهش بدیم و تمرکزمون رو روی اون ها بیشتر کنیم.
نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
هشتادمین تمام
شاید بهترین جمله ایی که برای خلاصه این کتاب می‌توان گفت این است که در مسیر موفقیت هیچ راه میان بری نیست
بهره‌وری واقعی این نیست که چند وظیفه را سریع تمام کنیم؛ بلکه معنی بهره‌وری این است که یک وظیفه را چقدر خوب انجام داده‌ایم.
جالب بود
اگر می‌خواهیم اثری معنادار خلق کنیم، باید یاد بگیریم که بیشتر «نه» بگوییم. کارهای اضافی را کنار بگذاریم و روی کاری متمرکز شویم که واقعاً مهم است.
تو دنیایی که هر لحظه همچی در حال تغییر و تحول ایا کار اهسته جوابگوی نیاز ما هست؟؟
ایا واقعا هنوز میشه با حظور ایلان ماسک ها تئوری کار اهسته رو جلو برد؟
سرمایه‌گذاری روی خودتان برای تولید آثار درجه‌یک بسیار مهم است، شما باید این کار را مداوم انجام دهید.
مطالب کتاب بسیار جالب و کاربردی بود. ممنون بابت خلاصه این کتاب مفید.
درود. بهره‌وری آهسته که با رویکرد متمرکز و سرعت متغیر مشخص می‌شود، محیط مناسبی برای پذیرش سومین اصل اصلی فراهم می کند: وسواس در کیفیت.
به نظرم این دیدگاه جدید و از زاویه ای متفاوت به قضیه نگاه کرده بود.
خداروشکر
اگر می‌خواهیم اثری معنادار خلق کنیم، باید یاد بگیریم که بیشتر «نه» بگوییم.
پیشرفت، یک فرایند خطی نیست و برای نوآوری و خلاقیت ایجاد یک وقفه، ضروری است.
وسواس در کیفیت.
ممنونم.
معیار سنجش بهره‌وری در صنعت هرگز نمی‌تواند در محیط دانش‌بنیان، که مثل صنعت ساختار مشخصی ندارد، به‌درستی عمل کند. ولی به نظر می‌رسد در غیاب معیاری واضح، شبه‌بهره‌وری تنها راه‌حل موجود باشد و هنگامی که این گزینه با ابزارهای ارتباطی و کامپیوترهای قابل‌حمل ترکیب شود، به ایجاد چرخه‌ای معیوب منجر می‌شود و ما را وادار می‌کند بیشتر کار کنیم، تلاش‌های حرفه‌ای را به تمام گوشه‌وکنارهای زندگی خود وارد کنیم و امیدوار باشیم این فعالیت‌های پیوسته به نتایج معناداری ختم شوند.
* بهره‌وری واقعی این نیست که چند وظیفه را سریع تمام کنیم؛ بلکه معنی بهره‌وری این است که یک وظیفه را چقدر خوب انجام داده‌ایم.
* گزینه‌های جایگزین جذاب معرفی کنید. به‌خصوص راه‌حل‌های سنتی که در طی قرن‌ها آزمایش خود را پس داده باشند.
* فرهنگ کاری پرشتاب امروز، جایی که «بله» گفتن به هر وظیفه‌ای اغلب نشانی از افتخار تلقی می‌شود.بااین‌حال، اگر می‌خواهیم اثری معنادار خلق کنیم، باید یاد بگیریم که بیشتر «نه» بگوییم. کارهای اضافی را کنار بگذاریم و روی کاری متمرکز شویم که واقعاً مهم است.
*بهره‌وری آهسته به معنای انجام کمتر کارها نیست؛ بلکه به معنای پرهیز از انجام کارهایی است که اهمیت ندارد. با این روش حتی می‌توانیم کارهای بیشتری را انجام دهیم.
*پیشرفت، یک فرایند خطی نیست و برای نوآوری و خلاقیت ایجاد یک وقفه، ضروری است.
*سرمایه‌گذاری روی خودتان برای تولید آثار درجه‌یک بسیار مهم است
واقعا الان و امروزه همه چیز روی دور تند هست و اگه بتونیم سرعت خودمون رو لااقل کم کنیم خعلی عالی میشههه
بهره‌وری واقعی این نیست که چند وظیفه را سریع تمام کنیم؛ بلکه معنی بهره‌وری این است که یک وظیفه را چقدر خوب انجام داده‌ایم.
الکی کار کردن و خستگی اتلاف وقته سرتان را خلوت کنید تا بهره وری بیشتری داشته باشید
“محدود کردن وظایف به تعداد اندکی وظیفه‌ی مدیریت‌شدنی، باعث بالا رفتن کیفیت کارتان و رسیدن به هدف می‌شود”
کتاب جالبی بود و واقعا پایین آوردن سرعت انجام وظایف و محدود کردن وظایف و اهداف خیلی تاثیر گذاره هم برای آرامش فکری و هم بهره وری بالا.
خیلی ممنون از تیم فوق‌العاده اکوتوپیا 🙏💚
بهره‌وری واقعی این نیست که چند وظیفه را سریع تمام کنیم؛ بلکه معنی بهره‌وری این است که یک وظیفه را چقدر خوب انجام داده‌ایم.
در فرهنگ کاری پرشتاب امروز، جایی که «بله» گفتن به هر وظیفه‌ای اغلب نشانی از افتخار تلقی می‌شود، اگر می‌خواهیم اثری معنادار خلق کنیم، باید یاد بگیریم که بیشتر «نه» بگوییم. کارهای اضافی را کنار بگذاریم و روی کاری متمرکز شویم که واقعاً مهم است.
کتاب بسیار جالبی بود.
کیفیت مهم تر از کمیت هست و سعی کنیم تایم های آزاد بیشتر داشته باشم و خلاقیت به خرج بدیم…
پیشرفت، یک فرایند خطی نیست و برای نوآوری و خلاقیت ایجاد یک وقفه، ضروری است.
سلام. ممنون از معرفی. این کتاب به فارسی ترجمه شده؟
سلام. بله. نشر نوین ترجمه‌ی فارسی کتاب رو منتشر کرده
سلام
خیلی خوب بود
میشه نسخه اصلی کتاب در اختیارم قرار بدید؟