منو
کتاب ژاپنی وابی سابی راه‌های مختلفی را بیان می‌کند که می‌تواند زندگی ما را به سمت بهتر شدن سوق دهد. مفهوم وابی سابی بر اساس مفاهیم سادگی، پذیرش ناپایداری و نقص بنا شده است و پادزهر مصرف گرایی و شتاب تند زندگی مدرن است.
بث کمپتون بنیانگذار Do What You Love است، شرکتی که دوره‌هایی برای کسانی که به دنبال تغییر زندگیشان هستند ارائه می‌دهد. او همچنین یک کارآفرین، برنده جایزه و نویسنده خودیاری است که آثارش به 24 زبان ترجمه شده است. او با همسر و دو دخترش در جنوب انگلستان زندگی می‌کند.
با خواندن این کتاب، زندگی سالم را از طریق فلسفه ژاپنی می‌آموزید.
امروزه تعداد بسیار زیادی از انسان‌ها هستند که از چالش‌های طاقت فرسای زندگی مصرف گرا و سرسام آور کنونی خسته شدهاند، ما در دوره‌ای به سر می‌بریم که اکثرمان احساس پریشانی، ناامنی، بی‌پشتوانه بودن و خستگی میکنیم.
در سال‌های اخیر، استرس‌ها بسیار اوج گرفته‌اند و پول، عناوین شغلی، ظواهر و اندوختن مادیات دغدغه‌‌‌های اصلی ما شدهاند. بیش از پیش، به خود فشار میآوریم و سعی میکنیم چندین کار را با هم انجام دهیم و حس نارضایتی‌مان رو به فزونی است. بیش از حد کار میکنیم، بیش از ظرفیتمان به خود فشار میآوریم و می‌‌جنگیم.
بسیاری از ما شغل خود را دوست نداریم و شغل ما تمام انرژی ما را می‌گیرد. اغلب نگران این هستیم که به نتیجه مطلوب نرسیم. نمی‌توانیم به اندازه کافی برای دوستان و خانواده خود وقت بگذاریم. چیزهای زیادی داریم که مطمئن نیستیم حتی به آن‌ها نیاز پیدا کنیم. به نوعی، گرفتار یک زندگی کسالت بار شده‌ایم.
وابی سابی یک اصطلاح ژاپنی است که به ما یادآوری می‌کند تا زیبایی را در عدم کمال ببینیم، ارزش سادگی را درک کنیم و ماهیت گذرای همه چیز را بپذیریم.
وابی سابی به ما می‌آموزد که چگونه کارها را ساده و اولویت بندی کنیم و در این حین به خودمان سخت نگیریم.
این اصطلاح ژاپنی از دو کلمه جداگانه، وابی و سابی تشکیل شده است. این اصطلاح البته چیزی فراتر از صرفا یک مفهوم زیباشناسی است. در واقع بینشی ژاپنی است در مورد زندگی نه چندان بی نقص ولی کامل. این اصطلاح بر پایه پذیرش ناپایداری و نقص‌ها بنا شده است.
وابی سابی به عنوان یک فلسفه زیربنایی و مانند یک رشته نامرئی در زندگی و فرهنگ ژاپنی جریان دارد. اما این دو کلمه به چه معنا هستند؟
بیایید با کلمه وابی شروع کنیم. در ژاپن، وابی به معنای چیزی شبیه “طعم آرام” است. البته این کلمه در ابتدا به معنای فقر، نارسایی و ناامیدی بود که از فعل wabiru به معنای “نگران کردن” آمده است.
اما برای رسیدن به معنای دقیق، باید به مراسم چای باستانی در فرهنگ ژاپنی برویم. در اواسط قرن شانزدهم، امپراتوری ژاپن توسط اربابان فئودال معروف به دایمیو اداره می‌شد. جنگجویان سامورایی که از قلعه‌ها و املاک دایمیو محافظت می‌کردند، برای بیدار ماندن در شب چای می‌نوشیدند. مراسمی که همراه با نوشیدن چای برگزار می‌شد، فرصتی برای لذت بردن از آرامش شب در زندگی خشونت آمیز بود. البته بعد از مدتی، مراسم نوشیدن چای وارد زندگی مجلل طبقه دربار شد و با ظروف تزیین شده همراه بود.
اما یکی از برگزارکنندگان تصمیم گرفت مراسم چای را متحول کند. او تشریفات مجلل مراسم چای درباری را محکوم کرد و معتقد بود که باید با روشی ساده‌تر، ظروف ساده و چای‌خوری‌های کوچک‌تر، مراسم را برگزار کرد. او عقیده داشت، به جای نشان دادن ثروت، باید سادگی و زیبایی طبیعی را جشن بگیریم. بنابراین سبک مراسم چای ریکیو به چای وابی یا «وابی چا» معروف شد. بنابراین، وابی، طرز فکری است که از سادگی، فروتنی و صرفه جویی حمایت می‌کند.
حالا بیایید به کلمه سابی بپردازیم. اگر به انگلیسی ترجمه شود، چیزی شبیه به «پتینه، ظاهر عتیقه» یا «سادگی زیبا» خواهد بود. با گذشت زمان، این کلمه به زیبایی‌ای که با گذشت زمان به وجود می‌آید و قدردانی از هوازدگی، لکه دار شدن و قدمت ارتباط برقرار کرده است. جونیچیرو تانیزاکی در اثر کلاسیک خود (در ستایش سایه‌ها) درباره مردم ژاپن می‌گوید: «ما از هر چیزی که می‌درخشد بیزار نیستیم، اما درخشش متفکر را به درخشش کم عمق ترجیح می‌دهیم.»
در مجموع، واژه ترکیبی وابی سابی دلالت بر جهان بینی دارد که سادگی، نقص و گذرا بودن جهان را ارزشمند می‌داند.
اهمیت وابی سابی زمانی بیشتر برجسته می‌شود که با فلسفه‌های رایج در غرب مانند ماتریالیسم، کمال‌گرایی و ترس از رویارویی با گذر زمان مقایسه می‌شود. در فرهنگ مصرف‌کننده ما، درس‌های زیادی می‌توانیم از وابی سابی بگیریم.
وابی سابی مفهومی است که به طور ضمنی در ژاپن وجود دارد بدون اینکه مکررا از آن استفاده شود. برای سادگی و نقص ارزش قائل است و همه چیز را ناپایدار فرض می‌کند. درس‌های وابی سابی را می‌توان در تمام بخش‌های زندگی از جمله روابطمان با دیگران، مسیرهای شغلی، شیوه نگرشمان به شکست و شیوه‌ای که خانه‌هایمان را تزئین میکنیم، استفاده کرد. وابی‌سابی ما را تشویق می‌کند تا به جای فشار وارد کردن به خودمان برای رسیدن به ایده‌آل، برای نقص و عیب‌هایمان ارزش قائل شویم.
با استفاده از مفهوم وابی سابی، می‌توانیم یاد بگیریم که نقص‌های خود را در آغوش بگیریم و راهی را آغاز کنیم تا به زندگی کامل‌تر، مهم‌تر و شادتر برسیم.
فسلفه ژاپن سرشار از مفاهیمی برای داشتن زندگی شادتر و الهام بخش‌تر و همچنین، عمر طولانی‌تر است. ژاپن در جدول امید به زندگی در رتبه بالایی قرار دارد. اگر می‌خواهید بدانید چرا، پیشنهاد می‌کنم ایکیگای، کتاب هکتور گارسیا پویگسرور و فرانسیس میرالس را بخوانید. ایکیگای کلمه ژاپنی به معنای «دلیلی برای زندگی کردن» یا «دلیلی برای بلند شدن از رختخواب در صبح» است. در این کتاب می‌آموزید که چگونه احساسات خود را در آغوش بگیرید و روابطتان را مستحکم کنید و درنهایت ایکیگای شخصی خود را پیدا کنید.
تمرین عملی: یاد بگیرید که به پرندگان توجه کنید.
دفعه بعد که بیرون رفتید، ببینید آیا می‌توانید پرنده‌ای را ببینید یا بشنوید. چه شکلی هستند؟ صدای آن‌ها چگونه است؟ پرنده مورد علاقه شما چیست؟ سپس، هنگامی که به خانه برگشتید، با استفاده از کتاب یا اینترنت، ببینید آیا می‌توانید تمام پرندگانی را که در پیاده‌روی خود دیده‌اید شناسایی کنید و آن‌ها را در یک دفترچه یادداشت کنید.
یک پاسخ
واقعا جالب بود. نکاتی که اغلب می دانیم اما در پستوهای ذهن ما مخفی شده و چنین کتاب هایی اونها رو پیش روی ما قرار میده. اغلب ما به یادآوری چندباره آن ها در این دنیای شلوغ و آکنده از تجملات استرس زا نیازمندیم