فوکوشیما گزارشی تحقیقی درباره فاجعه هستهای سال ۲۰۱۱ تهیه کردند.
این کتاب علل ریشهای و تصمیمات سیاسی که منجر به فاجعه شد را تحلیل و بررسی میکند.
چه کسی بایداین کتاب را بخواند؟
لوخبام مدیر امنیت هسته ای انجمن دانشمندان نگران (UCS) و متخصص فیزیک هسته ای است. لیمان مدیر امنیت جهانی همین اتحادیه است و تخضضش در زمینه امنیت هسته ای و تروریسم هسته ای است. سترانهان روزنامه نگار برجسته در زمینه محیط زیست و انرژی است.
در فاجعه فوکوشیما چه اشتباهی رخ داد و چرا ممکن است دوباره اتفاق بیفتد؟
در یازده مارس سال ۲۰۱۱، یک زلزله وحشتناک در سواحل ژاپن رخ داد. این لرزه باعث ایجاد یک سونامی عظیمی شد که میتوانست باعث نابودی شهرهای ساحلی شود. هنگامی که سونامی به ژاپن رسید، سیل به نیروگاه هستهای فوکوشیما یعنی دایچی آسیب زد و باعث تخریبی فاجعه آمیزی شد.
در مجموع، فاجعه فوکوشیما در سال ۲۰۱۱ جان تقریبا ۲۰ هزار نفر را گرفت و خسارات غیرقابل تصوری را به ژاپن وارد کرد. اما امروز به نظر می رسد که تعداد کمی از مقامات از این حادثه درس گرفتهاند. فاجعه فوکوشیما باعث شد سوالات زیادی برای بسیاری از مردم ایجاد شود، از جمله:
چرا سیستمهای پشتیبان و اضطراری به طور کامل از کار افتادند؟
چرا برای مقابله با سونامی هیچ چارهای نیندیشیده بودند؟
چرا مسئولان انرژی هستهای به داستان چرنوبیل و دیگر فروپاشیها توجه نکردند؟
و مهمتر از همه، برای جلوگیری از تکرار آن باید چه کار کنیم؟
این کتاب توضیح میدهد که دقیقا چه اشتباهی در نیروگاه فوکوشیما در مارس ۲۰۱۱ رخ داد، ژاپن چگونه واکنش نشان داد و چرا ممکن است این اتفاق دوباره هم رخ بدهد؟
در زمانهای قدیم ژاپنیها فکر میکردند که زمین لرزه، ناشی از عبور یک گربهماهی غولپیکر از زیر جزایر ژاپن است.
امروز ما دانش علمی دقیقتری در مورد زمین لرزهها داریم، اما اثرات زمین لرزهای که ژاپن را در یازده مارس ۲۰۱۱ لرزاند و به دنبال آن، سونامی که اتفاق افتاد، درک ما را هم به چالش کشید.
زمین لرزه سال ۲۰۱۱ یکی از بزرگترین زلزلههای تاریخ ژاپن بود که تقریبا در ۴۰ مایلی شرق ژاپن رخ داد. یک صفحه تکتونیکی زیر یک صفحه مجاور لغزید و فرآیندی به نام “فرانش” انرژی عظیمی آزاد کرد. این لرزه آنقدر بزرگ بود که حتی محور زمین را چند اینچ کج کرد.
پس از زلزله سال ۱۹۹۵ در کوبه که جان ۵ هزار نفر را گرفت، ژاپن یکی از پیچیدهترین سیستمهای هشدار زلزله در جهان را ایجاد کرد. این دستگاه با شبکهای از هزار حسگر حرکتی در سراسر کشور میتوانست مکان دقیق وقوع زلزله را مشخص کند.
پس از وقوع زمین لرزه سال ۲۰۱۱، برآوردهای اولیه آن را ۷.۹ ریشتر گزارش کردند. در چند روز بعد آژانس هواشناسی ژاپن اعلام کرد که بزرگی لرزه ۹ ریشتر بود. یعنی ۴۵ برابر بیشتر از برآورد اولیه.
این لرزه بزرگترین زمین لرزهای است که تاکنون توسط ابزارهای ژاپنی شناسایی شده و جزو پنج زلزله بزرگ تاریخ است.
این سونامی بسیار قدرتمند بود، بسیار فراتر از همه محاسبات قبلی.
هنگامی که امواج سونامی به قطب جنوب رسید (تقریبا ۸ هزار مایل دورتر از مرکز زمین لرزه)، امواج هنوز به آن اندازه قدرتمند بودند که بتوانند تودهای از یک یخ را که به اندازه منهتن بود بشکنند.
هزینه انسانی زلزله هم به شدت بالا بود: در مجموع، فاجعه فوکوشیما، جان بیش از ۱۸ هزار نفر را گرفت.