کتاب قانون مور (چاپ ۲۰۱۵) داستان زندگی گوردون مور را تعریف می‌کند. او یک شیمیدان اهل سانفرانسیسکو بود و کمک کرد تا صنعت فناوری دگرگون شود. نوآوری‌های مور در طول سال‌ها، همه‌ی انواع فناوری الکترونیکی را از پایه و اساس تغییر داده است؛ این تغییرات گسترده، از ساعت‌های دیجیتال و کامپیوترهای شخصی شروع می‌شود و تا اینترنت و فیس‌بوک ادامه دارد.
آرنولد تاکری هم نویسنده است و هم مدیرعامل بنیاد میراث شیمی. دیوید براک یک متخصص برجسته‌ی جهانی در حوزه‌ی الکترونیک به شمار می‌آید. ریچل جونز نیز روزنامه‌نگاری است که به‌طور ویژه روی موضوعات مرتبط با فناوری و کارآفرینی تمرکز دارد.
چه چیزی گوردون مور را به یکی از تأثیرگذارترین افراد قرن گذشته تبدیل کرد؟
چه کسانی را بانفوذترین افراد در صنعت رایانه می‌دانید؟ احتمالاً نام بیل گیتس یا استیو جابز به ذهن بیشتر شما می‌رسد. بعضی‌ها هم، مخصوصاً آن‌هایی که فیلم بازی تقلید و بندیکت کامبربچ را دیده‌اند، ممکن است از آلن تورینگ یاد کنند. اما یک نفر هست که واقعاً باید در صدر فهرست‌های مربوط به صنعت رایانه باشد؛ حتی اگر خیلی‌ها او را نشناسند. نام او گوردون مور است. شاید هیچ کس به اندازه‌ی گوردون مور در ساختن دنیای دیجیتالی امروزی نقش نداشته باشد. او یکی از بنیان‌گذاران فرچایلد و اینتل بود؛ این دو شرکت جزء تأثیرگذارترین شرکت‌های قرن بیستم به شمار می‌روند و مور نقشی حیاتی در آن‌ها ایفا کرد. قانون مور هم دستاورد اوست. این قانون در دهه‌ی ۱۹۶۰ معرفی شد و به شکلی شگفت‌انگیز پیش‌بینی کرد که دنیای مدرن و پر از فناوری حال حاضر به وجود می‌آید. خلاصه کتاب قانون مور، شما را با زندگی و کار این چهره‌ی تأثیرگذار و بی‌نظیر آشنا می‌کند.
شما احتمالاً نام قانون مور را شنیده‌اید؛ اما درباره‌ی گوردون مور، مردی که این قانون را مطرح کرد، چه می‌دانید؟ گوردون مور در سال ۱۹۲۹ در سانفرانسیسکو از پدری به نام والتر و مادری به نام میرا مور به دنیا آمد.
او کودکی بسیار کم‌حرف بود؛ اما تمرکز فوق‌العاده‌ای داشت. هوش و استعداد زودهنگامش او را خیلی زود به سوی چیزی برد که به علاقه‌ی اصلی تمام زندگی‌اش تبدیل شد. در سال ۱۹۴۰، هنگامی که یازده‌ساله بود، زندگی مور برای همیشه تغییر کرد. بعد از آنکه بهترین دوستش یک مجموعه‌ی شیمی هدیه گرفت، آن دو شروع به استفاده از آن برای ساخت مواد منفجره و منفجر کردن اشیا کردند. مور مسیر اصلی زندگی خود را پیدا کرده بود.
با بالا رفتن سن، مور همچنان به شیمی و آزمایش کردن علاقه‌مند باقی ماند. او اولین درس‌های شیمی خود را در دبیرستان سکویا گذراند؛ جایی که بسیار جلوتر از بقیه‌ی همکلاسی‌هایش بود. تا سن شانزده‌سالگی، او دیگر شیمی پیشرفته را درک می‌کرد و به ایده‌های خود بسیار مطمئن بود. مور همچنین علاقه‌ی خود به منفجر کردن چیزها را حفظ کرد. او در خانه با نیتروگلیسیرین آزمایش می‌کرد و سرانجام شروع به ساخت ترقه برای دوستانش کرد که از آن‌ها برای منفجر کردن صندوق‌های پستی استفاده می‌کردند. شیمی در زندگی مور فقط به آزمایشگاه محدود نمی‌شد. در سپتامبر ۱۹۴۷، مور با بتی آیرین ویتاکر، دانشجوی رشته‌ی روزنامه‌نگاری در دانشگاه ایالتی سن‌خوزه، آشنا شد.
ویتاکر شخصیتی برون‌گرا، سرزنده و سرسخت داشت؛ دقیقاً نقطه‌ی مقابل مور. طبیعتاً همین موضوع او را به سوی ویتاکر کشاند. او نیز مجذوب اعتماد‌به‌نفس، آرامش و متانت مور شده بود.
یک پاسخ
کتاب بسیار جالب و تاثیرگذاری بود. یکی از معدود موفق ها در میان صدها نفر که در مسیر مشابه شکست خوردند. بجز علاقه و استعداد ، قطعا پارامترهای دیگری هم دخیل بودند.