کتاب استثنایی‌ها

بیاموزید که چرا موفقیت «خودساخته» یک افسانه است.

آیا تا به حال بیوگرافی فرد موفقی را خوانده‌اید که موفقیت او را به خوش‌شانس محض الکی نسبت داده باشند؟ احتمالا نه. در عوض، وقتی صحبت از داستان‌های موفقیت می‌شود، دوست داریم فکر کنیم که افراد مورد نظر به واسطه استعداد و سخت کوشی، موفقیت خود را به دست آورده‌اند.

نام این افسانه «انسان خودساخته» است که در این کتاب به شما نشان می‌دهیم، این افسانه هیچ پایه و اساسی ندارد. شما خواهید دید که چه عوامل نادیده‌ای بر موفقیت یک شخص تاثیر می‌گذارند و اکثر آن‌ها خارج از کنترل فرد هستند.

اگر با ریاضی‌دانی خارق‌العاده برخورد کنیم، تمایل داریم فرض کنیم استعداد او در تفکر منطقی، به‌طور ذاتی بوده و این چیزی است که از بدو تولد داشته است. همین امر در مورد چابکی ورزشکاران حرفه‌ای، اجرای موزون موسیقی‌دانان یا مهارت حل مسئله برنامه‌نویسان هم صدق می‌کند. این موضوع به این دلیل است که: ما به طور طبیعی تمایل داریم موفقیت یا دستاورد یک فرد را به تلاش‌ها و توانایی‌های ذاتی او نسبت دهیم.

زمانی که جب بوش برای فرمانداری فلوریدا نامزد شد، به عنوان بخشی از استراتژی تبلیغاتیش، خود را یک «مرد خودساخته» خواند. راستش را بخواهید این کار مسخره بود، او در خانواده نزدیک خود دو رئیس جمهور آمریکا، یک بانکدار ثروتمند وال استریت و یک سناتور ایالات متحده داشت. اما از آنجایی که فردگرایی (individualism) در فرهنگ ما بسیار مهم است، او این رویکرد را امتحان کرد.

دستاوردهای جب بوش او را به یک «استثنایی» (outlier) تبدیل می‌کند (کسی که از لحاظ آماری، به موارد خارق‌العاده‌ای دست پیدا کرده است). اما همانطور که پیشینه بوش به وی در رسیدن به موفقیت کمک کرد، عوامل کمتر بیرونی نیز به سایر استثنایی‌ها کمک می‌کند تا از میانگین بالاتر بروند.

ما چنان ارزش بالایی برای خود افراد و دستاوردهای «خودساخته» آن‌ها قائل هستیم که اغلب به عمد عوامل دیگر را نادیده می‌گیریم.

به یاد داشته باشید که «انسان خودساخته» یک افسانه است، یک افسانه بسیار، بسیار محبوب.