خاورمیانه امروزه کانون خشونت و جنگ است. چه جنگ داخلی سوریه باشد یا مناقشه ابدی عربی-اسرائیلی. به نظر می‌رسد صلح در این منطقه یک رویای دور است. اما چگونه خاورمیانه تا این اندازه ناپایدار شد؟ در کتاب ” صلحی که همه صلح‌ها را بر باد داد” (۱۹۸۹)، خواهید آموخت که بلندپروازی‌های استعماری اروپا در طول جنگ جهانی اول عاملی بود که منجر به بحران‌های امروزی شد.
دیوید فرامکین استاد بازنشسته روابط بین‌الملل در دانشگاه بوستون است. قبل از اینکه تاریخ‌دان شود، به عنوان وکیل و مشاور سیاسی فعالیت می‌کرد. از جمله کتاب‌های متعدد او می‌توان به “آخرین تابستان اروپا” و “پادشاه و گاوچران” اشاره کرد.
چرا خاورمیانه اینقدر درگیر جنگ است؟
امپراتوری عثمانی زمانی یک نیروی قدرتمند بود. در اوج خود در سال ۱۶۸۳، این امپراتوری از دروازه‌های وین تا سومالی امروزی در جنوب و بین‌النهرین در شرق امتداد داشت. پایتخت امپراتوری عثمانی که شامل کشورهای امروزی مانند عراق، عربستان سعودی، سوریه و ترکیه می‌شد، قسطنطنیه بود.
این کتاب به پایان امپراتوری عثمانی در اوایل قرن بیستم می‌پردازد، اما نه تنها داستان یک امپراتوری را روایت می‌کند. بلکه انگیزه‌ها و تاریخ یک هژمونی امپریالیستی قدرتمند دیگر، یعنی امپراتوری بریتانیا را نیز بررسی می‌کند. به طور کلی، این قدرت بزرگ استعماری، همراه با فرانسه، در پایان دادن به حکومت عثمانی نقش داشت. با بررسی تصمیمات و سرنوشت‌های این دو ابرقدرت جهانی، خواهید آموخت که چگونه یکی از مناطق سیاسی ناپایدار جهان، خاورمیانه، به لانه زنبور امروزی تبدیل شده است.
در آغاز قرن بیستم، پیشرفت ناشی از انقلاب صنعتی کشورهای اروپای غربی را هم از نظر اقتصادی و هم از نظر فناوری به رشد و توسعه رسانده بود. در همین حال، امپراتوری عثمانی به “مرد بیمار اروپا” معروف بود. این امپراتوری یک خلافت یا یک پادشاهی اسلامی بود که نه بر اساس ملیت بلکه بر اساس دین بنا شده بود.
به عبارت دیگر، در حالی که امپراتوری از نظر قومی متنوع بود، اکثریت جمعیت آن مسلمان بودند. دین نقش مرکزی در زندگی روزمره مردم داشت. حتی برای اقلیت‌های مسیحی و یهودی امپراتوری، هویت مترادف با دین بود. با این حال، برای مردم اروپای غربی، امپراتوری عثمانی مانند یک موزه به نظر می‌رسید، با زندگی روزمره رعایای آن که در قرون گذشته مانده بود. به عنوان مثال، قسطنطنیه در سال ۱۹۱۲ برای نخستین بار از چراغ‌های برقی در خیابان استفاده کرد، اختراعی که مدت‌ها در شهرهای بزرگ اروپایی رایج بود. در مقایسه با امپراتوری‌های اروپایی مانند امپراتوری فرانسه یا بریتانیا، قدرت سیاسی عثمانی چندان فراتر از قلب ترکیه امروزی گسترش نیافته بود و تنها بخش کوچکی از امپراتوری را پوشش می‌داد.
برخی از گردشگران از سازماندهی امپراتوری تعجب کردند و متوجه شدند که اکثریت قریب به اتفاق استان‌های غیرترک، علی‌رغم حضور نیروهای نظامی عثمانی، خودمختار بودند. این آرایش سیاسی کمکی به عثمانی‌ها برای حفظ قلمرو نکرد. در اوایل قرن بیستم، امپراتوری، مناطق قابل توجهی را به اروپا تقدیم کرده بود. در اکتبر ۱۹۱۲، ایتالیا تنها قلمرو آفریقایی باقی‌مانده امپراتوری عثمانی را (لیبی امروزی)، تصرف کرد. در آن زمان، اکثریت سرزمین‌های اروپای جنوب شرقی، واقع در بالکان، یونان و بلغارستان، نیز از دست رفته بود. بنابراین در آغاز جنگ جهانی اول، تنها چیزی که از امپراتوری بزرگ عثمانی باقی مانده بود، ترکیه، لبنان، اردن، اسرائیل، عراق، سوریه و بخش زیادی از شبه جزیره عربستان بود.
38 پاسخ
نابودی امپراتوری عثمانی توسط اروپا بدون شک برای دهه‌ها، عامل بحران در خاورمیانه خواهد بود.
خعلی علاقه نداشتم ولی واقعا کتاب خوبی بود
سلام
با اینکه علاقه آیی به تاریخ ندارم ، اما کتاب جالبی بود
مرسی از اکوتوپیا
امان از سیاست
خاورمیانه ای که هیچگاه روی آرامش را ندید
اعلامیه بالفور به عنوان تصمیمی که یکی از طولانی‌ترین نقاط حساس منطقه، یعنی مناقشه اسرائیل و فلسطین را شعله‌ور می‌کرد، به یاد خواهد ماند.
روایتی دیگه از خاورمیانه و جنگ و استعمار
خداروشکر
کیتچنر حتی از تفاوت بین مذاهب سنی و شیعه آگاه نبود
ممنون از چالش 100 روزه
اما آیا به ضعف های این چالش دقت کردید و بررسی داشتید؟
موفق باشید
چرا از تاریخ درس نمیگیرن؟
خیلی عجبه برام که این مسئله به این مهمی رو خیلیا نمیدونن و تو صد سال به این قدرت تحریف صورت گرفته و همون انگلیس و فرانسه میان برای اتفاقات اسرائیل و فلسطین ابراز نگرانی میکنن
عامل ناآرامی‌ها و وضعیت خاورمیانه نتیجه جاه طلبی‌های اروپا پس از جنگ جهانی اول است
واقعا تاریخ سرتاسر عبرت و درس
کلا خاورمیانه فکر نکنم روی آرامش رو به خودش دیده باشه
ولی باز مشخص میشه که ریشه مشکلات فعلی خاورمیانه برمیگرده به جمله معروف:« کار، کار انگلیسی‌هاست».
“همانطور که سقوط امپراتوری روم منجر به قرن‌ها درگیری در اروپا شد، نابودی امپراتوری عثمانی توسط اروپا بدون شک برای دهه‌ها، عامل بحران در خاورمیانه خواهد بود” فقط میتونم بگم امیدوارم تمام این جنگ ها مناقشه ها تموم بشه و خاورمیانه بالاخره رنگ صلح و سازش بگیره🥲🕊🤍
خیلی جذبم نکرد نظری ندارم درموردش
پنجاه وسوم تمام
در نتیجه جاه طلبی دو حکومت یه منطقه برای ۱۰۰ سال است که نا آزام است و همچنان ادامه دارد و باز تحقیر آلمان توسط همین دو کشور یکی از عوامل شروع جنگ جهانی دوم است
بدترین قسمتش اینه که داخلییا برای سلطه از خارجی ها کمک میکرفتند و مملکتشون رو به گند میکشیدن
این کتاب یه نگاه عمیق و دقیق به فروپاشی امپراتوری عثمانی و تاثیرش روی شکل‌گیری خاورمیانه مدرن داره. چیزی که خیلی برام جالب بود اینه که دیوید فرامکین توضیح می‌ده چطور تصمیمات عجولانه و از بالا به پایین قدرت‌های اروپایی در پایان جنگ جهانی اول نه‌تنها به صلح پایدار منجر نشد، بلکه بذر بسیاری از بحران‌ها و درگیری‌های خاورمیانه امروز رو کاشت.
بخش جذاب دیگه‌ای که ذهنم رو درگیر کرد این بود که چطور سیاستمدارهای اروپایی با دیدی کاملا استعمارگرانه، مرزهای این منطقه رو بدون توجه به فرهنگ، قومیت و واقعیت‌های موجود ترسیم کردن؛ انگار یه نقشه خالی جلوی روشون بوده و با خط‌کش مرز کشیدن. این تقسیم‌بندی‌های مصنوعی نه‌تنها تنش‌های بین کشورها رو افزایش داد، بلکه شکاف‌های اجتماعی و سیاسی عمیقی رو توی جوامع منطقه ایجاد کرد.
یه نکته مهم که کتاب بهش اشاره می‌کنه اینه که صلح واقعی از طریق تحمیل نظر قدرت‌های بزرگ حاصل نمی‌شه. وقتی به صدای مردم منطقه گوش داده نشه، نتیجه فقط ظاهری از صلح خواهد بود که زیرش بحران‌های خاموش جوش می‌زنه. به نظرم این کتاب خیلی خوب یادآوری می‌کنه که تصمیم‌های سیاسی ساده و ناآگاهانه چطور می‌تونن تاریخ رو به مسیر خطرناکی ببرن.
ممنون از تیم اکوتوپیا
اروپاییان همیشه دخالت و سیسایتشان در خاور میانه بوده.و شکست عثمانی ها تا سالها منجر ب بحران شده
با اینکه خوندن کتاب های تاریخی برام خیلی سختی و به سختی باهاش ارتباط برقرار کردم ولی نکات قابل تاملی تو خودش جا داده.
با اینکه مطالعه تاریخ کار سختیه ولی حتما باید ازش درس گرفته بشه.
چکیده جالبی بود. ملی باید برای فهم عمیق تر کتاب مطالعه بشه. راغب شدم کتاب رو تهیه کنم
خاورمیانه ای که امروزه در عنوان های خبری نامش را می شنویم، محصول تصمیمات متفقین در جنگ جهانی اول و پس از آن است. در صفحات آینده، قصد دارم این داستان پرشاخ و برگ را نقل کنم که چرا و چگونه ــو با چه بیم ها و امیدها، عشق ها و نفرت ها، اشتباه ها و سوءتفاهم هاــ این تصمیم ها گرفته شد.
خاورمیانه ای که من می شناسم، فقط مصر و اسرائیل و ایران و ترکیه و ممالک عرب آسیا را در بر نمی گیرد، بلکه کشورهای آسیای میانه و افغانستان را نیز شامل می شود: کل منطقه ای که بریتانیا از زمان جنگ های ناپلئون به بعد در آن جنگید تا مسیر هندوستان را از یورش های فرانسه و بعد روسیه در امان نگاه دارد، در فرایندی که به «بازی بزرگ» مشهور شد.
جالب بود
خیلی جالب بود ،مشخص بود خلاصه کردن این کتاب بسیار سخت بوده، خدا قوت عزیزان🌷🌷🌷
درود و خداقوت 🌱 کتاب خوبی بود همیشه مطالعه تاریخ و سرگذشت کشورها و مردمانش برام جذاب بوده
تشکر از زحمات و سایت خوبتون 💚✨
“خشونت و درگیری‌های کنونی در خاورمیانه عمدتاً نتیجه‌ی جاه‌طلبی‌های استعماری اروپا در طول جنگ جهانی اول است.”
هر مشکلی در دنیا میبینیم انگلیس یه نقشی داره.
واقعا جالب و عجیب و توی ذهن آدم هزاران سوال ایجاد میشه
ممنون بابت این کتاب خیلی زیبا🙏💚
«او قلبا معتقد بود که اراده الهی این است که سرزمین مقدس به مردم برگزیده خدا بازگردانده شود.»
همین ریشه ی خیلی از بدبختی هاست. اینکه میل خودشون رو اراده ی الهی میدونن
من واقعا این چکیده رو دوست داشتم همیشه برام سوال بود که چه جوری شد اسرائیل از فلسطین سر دراورد . چرا این جنگا تمومی نداره فقط و فقط جاه طلبی بریتانیای و فرانسه . و بلند پروازی های فردی هر حکومت.