منو
اقتصاد ورشکسته (۲۰۰۹) به ما نگرشی جدید می‌دهد تا متوجه شویم چرا برخی از کشورها ثروتمند شدند و برخی دیگر فقیر ماندند. در این کتاب می‌بینیم که سرنوشت ملت‌ها حتمی و غیرقابل‌تغییر نیست. اتفاقا موفقیت یا شکست اقتصادی کشورها بر اساس انتخاب‌هایی است که انجام می‌دهند.
این کتاب برای چه کسانی مفید است؟
الان بیتی فوق لیسانس اقتصاد از دانشگاه کمبریج دارد. او پس از کار در بانک انگلستان در سال 1998 نویسنده فایننشیال تایمز و دبیر روزنامه تجارت جهانی شد.
چه چیزی باعث شد که برخی کشورها ثروتمند شوند؟
چرا برخی کشورها پیشرفت می‌کنند در حالی که برخی دیگر شکست می‌خورند؟
آیا این اتفاق به خاطر آب و هوا، منابع طبیعی و ذهنیت مردم آن‌ها است؟ یا ثروت ملت‌ها به انتخاب‌های دولت‌هایشان ربط داد؟
چرا ایالات متحده و آرژانتین با وجود اینکه با شرایط اقتصادی مشابهی شروع کردند، مسیرهای بسیار متفاوتی را رفتند؟
این کتاب به این سؤالات پاسخ می‌دهد، همچنین در این کتاب با تاریخچه اقتصادی برخی کشور مهم جهان آشنا می‌شویم.
آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا کشوری مانند ایالات متحده غول اقتصاد جهانی است، در حالی که کشوری مانند آرژانتین همیشه درگیر مشکلات اقتصادی است؟
این موضوع تصادفی نبود. اتفاقا آرژانتین و ایالات متحده کار را در شرایط بسیار مشابهی شروع کردند.
ایالات متحده با اجرایی شدن قانون اساسی در سال ۱۷۸۹ رسما به یک کشور مستقل تبدیل شد.
آرژانتین از انقلاب آمریکا الهام گرفت. بر همین اساس در سال ۱۸۱۶ شورشیان آرژانتینی کنترل دولت خود را به دست گرفتند تا مستقل شوند.
هر دو کشور به خاطر خاک حاصل‌خیز و منابع فراوان چشم‌انداز اقتصادی مشابهی داشتند. اما زمانی مسیر این دو کشور از هم جدا شد که مسیرهای متفاوتی در مورد چگونگی استفاده از سرزمین‌های خود انتخاب کردند.
آمریکا تصمیم گرفت زمین‌های خود را بین افراد ماهر تقسیم کند. کشاورزان توانمندی از اروپا آمدند تا از این فرصت استفاده کنند و همین موضوع به گسترش و استقرار مرزهای غربی آمریکا کمک کرد.
ولی آرژانتین در نقطه مقابل تصمیم گرفت زمین‌های خود را بین چند مالک ثروتمند تقسیم کند. نتیجه این تصمیم این بود که پتانسیل کشاورزی زمین‌های آرژانتین از بین رفت. زیرا آن‌ها کارگران ماهر و کشاورزان مهاجر نداشتند.
علاوه بر این مسئله، مسیر این دو کشور پس از صنعتی‌شدن در قرن بیستم به هم شبیه نشد.
در همان زمانی که ایالات متحده تولیدات صنعتی خارجی را در کشورش پذیرفت، آرژانتین در تلاش برای خودکفایی مرزهای خود را بست. آرژانتین منافع سرمایه‌گذاری خارجی و تجارت جهانی را نپذیرفت و به جای آن ترجیح داد از انحصارهای دولتی حمایت کند.
بنابراین، هم‌زمان با شکوفایی اقتصاد ایالات متحده در قرن بیستم، آرژانتین به بستن مرزهای تجاری با جلوگیری از واردات و اعمال مالیات سنگین بر صادرات ادامه داد.
آرژانتین در سال ۲۰۰۱ در تلاش برای خودکفایی، دچار یکی از بزرگترین ورشکستگی‌های تاریخ شد.
