کتاب مثبت اندیشی سمی (2022) فرهنگ تفکر مثبت در جامعه‌ی غربی را دقیق ارزیابی میکند. این اثر روش‌های متعددی را بیان میکند که مثبت‌گرایی سمی به افراد و جامعه آسیب می‌زند و پیشنهادهای عملی برای کمک به خود و دیگران ارائه می‌دهد.
ویتنی گودمن یک روان‌درمانگر است که مطب خصوصی درمانی را در میامی اداره میکند. اکانت اینستاگرام او با عنوان Miami نزدیک به نیم‌میلیون دنبال‌کننده دارد. کتاب مثبت اندیشی سمی اولین کتاب اوست.
مثبت فکر کن!
ای کاش مثبت فکر کردن، به همین آسانی بود.
ای کاش فقط با تفکر مثبت می‌توانستیم تمام احساسات منفی را از بین ببریم و به زندگی موفق و خوشبختی برسیم.
این دروغی است که در ایالات متحده، بسیاری از مردم آن را باور کرده‌اند. از قضا، فشار مداوم برای مثبت بودن در واقع حال ما را بدتر میکند.
این خلاصه کتاب، حقیقت را در مورد مثبت بودن سمی نشان می‌دهد و یک پادزهر برای مقابله با این بیماری دارد. در حقیقت این کتاب راه‌هایی عملی ارائه می‌دهد تا افراد از یکدیگر حمایت کنند و زندگی رضایت‌بخش‌تری داشته باشند، فارغ از تأثیر تفکر مثبت سمی که اصالتی هم ندارد.
تصور کنید، شما به‌تازگی شغل خود را از دست داده‌اید. ناراحت و حتی عصبانی هستید و نمی‌دانید در مرحله‌ی بعد چه کاری باید انجام دهید.
شاید چت کردن با یکی از دوستانتان حال شما را بهتر کند. می‌خواهید او از احساس شما حمایت کند و برایتان اعتبار قائل شود. فقط دوست شما می‌داند که چه بگوید. بنابراین شما به او می‌گویید: «من شغلم را از دست داده‌ام.»
دوستتان چه می‌گوید؟ «خب، می‌تونست بدتر باشه. حداقل الان وقت آزاد بیشتری داری. این اتفاق یه تجربه‌ی خوب برای یادگیریه!»
الان احساس بهتری دارید؟ فکر نمی‌کنم.
پاسخ دوست شما یک مثال کلاسیک از مثبت بودن سمی است. متأسفانه همیشه این حرف‌ها را می‌شنوید. شما مشکل خود را به اشتراک می‌گذارید و یکی به شما می‌گوید که به جنبه‌ی مثبت فضیه نگاه کنید.
هرچند که نیت آن‌ها خیر است؛ اما واکنش آن‌ها احتمالاً باعث می‌شود که برای شما سوءتفاهم ایجاد شود و از شخص مقابل دوری کنید. حتی ممکن است احساس بدتری نسبت به قبل داشته باشید. مثبت بودن سمی این نوع تأثیر را دارد.
ویتنی گودمن، نویسنده‌ی کتاب مثبت اندیشی سمی، زوج‌درمانگر‌ی است که علیه مثبت‌گرایی سمی می‌جنگد.
در اواسط دهه‌ی بیست زندگی، او متوجه شد که از تظاهر همیشگی به خوشحالی خسته شده و وقتی به روان‌درمان‌گری روی آورد، به‌زودی متوجه شد اینکه به مراجعه کنندگان خود بگوید بر تفکر مثبت تمرکز کنند، کاملاً بی‌اثر است.
او با تعجب از خود پرسید که چه خبر است؟ چرا نمی‌توانیم احساس خود را صادقانه بگوییم؟ و اگر انواع خاصی از مثبت‌اندیشی واقعاً مضر باشد چه؟
به هر حال، گودمن اولین کسی نیست که این طرز تفکر را به چالش میکشد. محققانی مانند باربارا ارنرایش (Barbara Ehrenreich) قبلاً از تلاش برای شادی و مثبت‌اندیشی انتقاد کرده‌اند. آن‌ها به این نکته اشاره کرده‌اند که این نگرش چقدر می‌تواند برای افراد و جوامع حاشیه‌ای مضر باشد.
در واقع، انتقاد از تفکر مثبت سمی درست به ابتدای ایجاد این نوع طرز تفکر برمی‌گردد. روانشناس آمریکایی ویلیام جیمز (William James) در قرن نوزدهم زنگ خطر را به صدا در آورد. بنابراین، تفکر مثبت سمی و منتقدان آن جدید نیستند. وقت آن است که مشکل را جدی بگیریم.
ما باید بپذیریم که اصرار بر مثبت بودن می‌تواند ضررهای زیادی داشته باشد، به‌ویژه برای افراد آسیب‌پذیر.
187 پاسخ
ظاهرا کتاب خاصی بود مثل نویز
انگار داره از ی لایه متفاوت دیگه از زندگی و ی نگاه جدید صحبت میکنه
از خلاصه نویر قابل فهم تر بود
ممنون از پوریا عزیز و اکوتوپیا
مشکل اصلی اکثر جوانان مثبت اندیشی سمی است و فاصله گرفتن از پذیرفتن واقعیت زندگی.
فشار برای “مثبت‌اندیشی” مضر است؛ زیرا منجر به احساس گناه و سرکوب احساسات می‌شود
مثبت اندیشی افیونی هستش که باعث سکون و رخوت میشه
واقع گرایی و پیدا کردن راه حل برای تغییرات ، مهمتر از مثبت اندیشی هستش ،
درواقع یه جورایی منظورش پذیرش احساسات و شرایطمون بود
بنظر منطقی میاد، از رو هوا که نمیشه مثبت فکر کرد، برای ایجاد تغییر باید شرایط حال رو به طور واقعی دید و پذیرفت، همچنین با برنامه به سمت تغییر حرکت کرد
به جای مثبت اندیشی باید واقع گرا باشیم
تأثیر مهمتر از نیت است
چقد این جمله نیاز به فکر عمیق داره
متاسفانه مثبت اندیشی سمی به طور گسترده در فضای مجازی پخش شده و در زندگی مردم به طور مشهود قابل مشاهده است و روز به روز در حال افزایش و تبدیل شدن به روتین جامعه است .
به کسایی که این کتاب رو خوندن توصیه میکنم کتاب طرز فکر کارول دول رو هم مطالعه کنن. چون مثبت گرایی و طرز فکر رشد شباهت ها و تفاوت هایی داره که اگه فقط این کتاب رو بخونیم شاید دچار ابهام بشیم.
البته این به معنای رد مثبت اندیشی نیست!چیزی که اشتباهه مثبت اندیشی افراطی هست.ابتدا باید با منفی نگری واقعیت درک بشه و بعد برای تغییر شرایط اقدام بشه و در این بین مثبت اندیشی لازمه مسیره
مثبت اندیشی اخرین ابزار برای کسی است که در حال مبارزه با مشکلات است.
فشار برای “مثبت‌اندیشی” مضر است؛ زیرا منجر به احساس گناه و سرکوب احساسات می‌شود. فرهنگ مثبت‌نگری سمی، تأثیر منفی زیادی بر جوامع حاشیه‌نشین دارد؛ زیرا سیستم‌های سرکوبگر را تقویت میکند. باید دست از تحمیل مثبت‌نگری برداریم و به جای آن بپذیریم که منفی‌گرایی بخشی اجتناب‌ناپذیر از تجربه‌ی انسانی است.
با تشکر از تیم خوب اکوتوپیا بابت راه اندازی بخش خلاصه کتاب و ارائه خلاصه با کیفیت کتب خواندنی و راه اندازی این چالش دوست داشتنی، دم شما گرم…
مثب اندیشی سمی حتی در گفته های اعتقادی ما هم وجود داره و قبل اینکه در امریکا متولد بشه با تفکرات دینی ایجاد شده و خیلی سخته که این تغییر در خانواده و اطرفیان ایجاد بشه
فردی که تحت هر شرایطی مشکلی برایش پیش آمده همه جوانب را درک میکند چه خوب و چه بد را ولی مغز تا با این شرایط کنار بیاید طول میکشد و احتیاج به زمان دارد .
خیلی نیاز دارم که برم این کتاب بخرم و کامل بخونم
به نظرم تو ایران همه باید این کتابو بخونن
این تفکرات مثبت اندیشی سمی از کتاب های مثبت اندیشی ک زمانی باب شذه نشات میگیرد مانند کتاب قانون جذب
در شرایط بد فقط لازم است در کنار آن‌ها باشید. حتی می‌توانید بگویید: «من نمی‌دانم چه بگویم، اما من به‌خاطر تو اینجا هستم.»
ببین پوینت کلی کتابو اوکی ام باهاش
ولی کاش راهکار بیشتر می‌گفت و منظورو قشنگ تبیین می‌کرد.
ما خودمونم داریم اینو دیگه شکر نعمت نعمتت افزون کند
کلا سمی بودن هر چیزی بده ولی حذف اون بطور کامل بدتره
میشه گفت : ما انسانیم و کاملا طبیعیه که احساسات منفی رو تجربه کنیم ؛ باید راه مواجهه با این احساسات منفی رو پیدا کنیم ؛ نه صرفا فرار کردن یا مثبت اندیشی ظاهری ذر برابر مشکلات ، که خودش بیشتر باعث فروپاشی درونی انسان میشه .
باید به مشکلات واقع بینانه نگاه کرد ؛ نه فقط با مثبت اندیشی؛ این باعث میشه شرایطی که ازش راضی نیستیم رو تغییر بدیم (:
ارتباط زیادی با کتاب نگرفتم چون چیزی به من اضافه نکرد
به جای زندگی برای رسیدن به خوشبختی، زندگی مبتنی بر ارزش را هدف قرار دهید. تصمیم بگیرید که چه چیزی برای شما مهم است و مطابق با ارزش‌های شخصی خود زندگی کنید، هر چه که باشد.
قرار نیست که ما واسه مشکل دوستمون راه حل داشته باشیم همین که کنارش باشیم حرفشو بشنویم کمک بزرگی بهش کردیم
پیشرانه‌ی خیلی از تغییرات و رشد فردی و‌اجتماعی پذیرش احساس نارضایتی و عالی نبودن وضعیت موجود است.
غم و ناراحتی و بعد منفی هم بخشی از زندگیه و ازش فرار نکنیم چون نتیجه ی عکس داره
شاید به جای اینکه در دو سر طیف مثبت اندیشی یا منفی گرایی قرار گیریم بهتر باشد که در میانه واقع بینی قرار بگیریم. چیزی که نویسنده کتاب به آن درک و پذیرش احساسات می گوید.
کتاب خوبی بود بهترین جمله ای که درش وجود داشت این بود
نه به مثبت اندیشی اجباری در مثال فوت فرزند 23 ساله خانواده
طبیعتا هر اتفاقی جنبه ی مثبتی ندارد
چقد خوبه که به احساسات واقعیون دقت کنیم و اینقدر نخوایم سرکوبشون کنیم و تظاهر کنیم که حالمون خوبه
کتاب های زیادی راجع به مثبت اندیشی نگاشته شده اما الان که با این کتاب آشنا شدم برام جای تامل هست که باید قبل یک اتفاق، مثبت اندیش باشیم به قولی با کاینات در تماس باشیم یا جنبه سمی بودن مثبت اندیشی را لحاظ کنیم؟
ممنونم از زحمات‌جنابعالی
بنظر من مثبت اندیشی بیش از حد و یا واقع نگری پیش از هر دو خوب نیستند و رعایت حد تعادل بهترین است.
« واقعاً اشکالی ندارد که گاهی‌اوقات غمگین شوید. » 🥲🩵
مثبت اندیشی سمی دیدگاه بیشتر مردم ایران هست متاسفانه