سواد مالی و شم اقتصادی آدمها با هم فرق دارد؛ افراد بسیاری هستند که یکی از بزرگترین بحرانهای زندگیشان ولخرجی همسرشان است که نمیتوانند پسانداز یا آیندهنگری داشته باشند. زنانه و مردانهاش هم نکنید، در بعضی خانوادهها خانمها شم بهتری دارند و در برخی آقایان، اما با همسر ولخرج چطور برخورد کنیم؟
تنها کسی که میتواند الگوی مصرف همسرتان را تغییر دهد و مانع ولخرجیاش شود، خود شما هستید. نصیحت کردن، غر زدن، دعوا کردن، مخفی کردن پول و این که نگذاریم همسرمان متوجه شود که چقدر درآمد داریم، اصلا روشهای خوبی نیست، پس چه کار باید کرد؟
- خیلی واضح صحبت کنید؛ همسرتان باید بداند که شما چه برنامهای دارید، چقدر بدهی و چقدر درآمد دارید، وقتی اطلاعاتی راجع به این موارد نداشته باشد و نداند که منابع خانواده چقدر است، طبیعتا دلیلی نمیبیند برای این که کمتر خرج کند.
- با همسرتان با هم برنامهریزی مالی انجام دهید؛ وقتی خود او در نوشتن برنامه دخیل باشد، موقع ولخرجی یک نیروی بازدارنده درونی برای او ایجاد میشود. اهدافتان را به صورتی هفتگی، ماهانه، سالانه و پنج ساله تعریف کنید و بدانید که برای رسیدن به آن نقطه چه راهی را در پیش دارید.
- تصویرسازی کنید؛ برای همسرتان از مزایای خودروهای باکیفیت صحبت کنید، به مناطق خوب شهر بروید، آن جا قدم بزنید و بگویید این جا زندگی کردن چقدر کیف میدهد. این موضوع را جا بیندازیم که که لذت داشتن یک ماشین و خانه خوب در چند سال آینده از لذت آنی لباس و رستوران اضافی خیلی بیشتر است.
- مفهوم هزینه فرصت را در زندگیتان جا بیندازید؛ خرجهای اضافی چند ماه قبل را محاسبه کنید و آن مقدار را معادلسازی کنید. با قیمت طلا اگر این خرجها نمیشد، چقدر طلا میتوانستید بخرید، روند افزایش قیمت طلا در چند سال گذشته را نشان بدهید و تاکید کنید که این روند تکرار میشود.
- بنویسید و غر هم نزنید؛ یک کاغذ به درب یخچال بچسبانید و از همسرتان بخواهید مخارج مشترکتان را از خرید آب معدنی گرفته تا اجاره خانه را بنویسد. بالای کاغذ با رنگ قرمز مخارج روز قبل و این یک ماه اخیر را بنویس، نصیحت نکن و غر هم نزن، ذهن همسرتان مقایسه میکند و این خود عامل بازدارنده است.
- جیب مشترک داشته باشید؛ وقتی جیب مشترک باشد، یعنی عملا همسرتان را هم در ریز مخارج دخیل کردهاید و او میبیند که زندگی فقط لباس، رستوران و تفریح و خریدهای غیر ضروری نیست. یکی از عواملی که باعث میشود، همسرتان ولخرج باشد، این است که تصمیمات اقتصادی را خودتان به تنهایی میگیرید.