کتاب رها کردن

چطور رها کردن به شما آزادی می‌دهد تا با اهداف خود برسید؟

بیایید بحث را با یک نقل قول شروع کنیم: «شما نه تنها باید توان رقابت داشته باشید، بلکه لازم است صرف نظر از شرایطی که با آن روبرو هستید، هرگز تسلیم نشوید.»

این حرف را ابی وامباخ ستاره فوتبال گفته است، زنی که با عزمی‌راسخ به قله‌های دنیای ورزش رسید. فرهنگ ما از این باور سخاوتمند حمایت می‌کند. پشتکار و وفاداری صرف نظر از هر اتفاقی که بیفتد مهم است. اما همین دیدگاه می‌تواند بسیار منفی شود. زمانی که مردم رها کردن را نشانه ضعف می‌داند.

درست است که خوش‌بینی و پشتکار می‌تواند به ما کمک کند که در روزهای سخت به مسیر خود ادامه دهیم. اما همین دیدگاه می‌توانند باعث شود که بیش از آنچه باید به مسیرهای اشتباه خود پایبند باشیم. باید برای رسیدن به موفقیت استقامت داشته باشیم، اما معنی این حرف این نیست که پشتکار تضمین کننده موفقیت است. گاهی اوقات، تا مدت‌ها به اشتباه خود ادامه می‌دهیم.

این کتاب به شما کمک می‌کند که ارزش رها کردن را بفهمید و در مورد چگونگی و زمان انجام آن تصمیم بهتری بگیرید. این کتاب نشان می‌دهد که لازمه موفقیت، پشتکار کورکورانه نیست. بلکه موفقیت به یافتن راه مناسب برای پیگیری نیاز دارد. اگر این کار را نکنیم، ممکن است در نهایت مبلغ هنگفتی را برای یک کسب ‌و کار محکوم به فنا یا سال‌هایی از عمر را در یک رابطه بی‌هدف هدر دهیم.

با رها کردن در زمان مناسب، می‌توانیم از بدبختی‌های غیرضروری و اتلاف وقت و پول جلوگیری کنیم. این کار ما را آزاد می‌کند تا به سمت چیزی که واقعا برایمان ارزشمند است حرکت کنیم.

بیایید شروع کنیم!

یک بازی وجود دارد که ارزش رها کردن را نشان می‌دهد. به این بازی پوکر می‌گویند. به گفته پوکرباز مشهور جمی‌راجرز، دانستن اینکه چه زمانی باید یک دست را نگه داشت و چه زمان جا زد، جوهره بازی است.

آیا حرفه‌ای‌های پوکر برای برنده شدن به قدرت پشتکار در دست‌های بد تکیه می‌کنند؟ هرگز!

حرفه‌ای‌ها بیش از نیمی‌ از زمان‌ها جا می‌زنند. حتی خیلی بیشتر از آماتورها. در مقابل، تازه‌کارها معمولا بیشتر دست‌های خود را بازی می‌کنند. آن‌ها به دلیل نیاز به اینکه ببینند آیا می‌توانند چند دست پشت سر هم ببرند یا نه یا برای پس گرفتن پول‌هایی که باخته‌اند، دست‌های بد خود را نگه می‌دارند و همه‌چیز را می‌بازند.

عموما در داستان‌های موفقیت نسبت به «برندگان» تعصب داریم.

ما بر قسمت الهام‌بخش داستان‌های موفقیت تمرکز می‌کنیم. شبیه به یک عکس در آخرین لحظه. چیزی که ما نمی‌بینیم افرادی هستند که اهداف خود را رها کرده‌اند. چیزی که ممکن است ما آن را «شکست» بنامیم، آن‌ها را نجات می‌دهد.

رها کردن یک واکنش عاقلانه و حیاتی به شرایط در حال تغییر است.

برای مثال رشته کوه‌نوردی را در نظر بگیرید. هر ساله افراد زیادی سعی می‌کنند به قله اورست صعود کنند. تعدادی از آن‌ها موفق می‌شوند. تعدادی هم جان خود را از دست می‌دهند و قربانی خشم هیمالیا می‌شوند. هر دو دسته استقامت کرده‌اند. برخی به آرزوی خود رسیدند و برخی دیگر تسلیم سرنوشت خود شدند.

با این حال، کوهنوردانی هستند که مسیری طولانی را تا نزدیکی بلندترین قله جهان طی می‌کنند، اما به این دلیل که شرایط را نا امن می‌بینند، تسلیم شوند و برمی‌گردند. این افراد دست به انتخابی می‌زنند که جانشان را نجات می‌دهد.

می‌توانیم از این کوهنوردان باهوش و پوکربازهای حرفه‌ای درس بگیریم، رها کردن می‌تواند یک فضیلت باشد. رها کردن چیزی نیست که از آن خجالت بکشیم.