کتاب بهبود رابطه (2002) راهکارهای بسیار ساده‌ای برای مشکلات رایج در بسیاری از روابط ما دارد. با تکیه تحقیقات گسترده‌ی روانشناسی مثل جان گاتمن، راهکارهای این کتاب برای روابط بین شرکای عاطفی، دوستان، اعضای خانواده و همکاران کاربرد دارد.
جان گاتمن روان‌شناس بالینی و پژوهشگر با بیشتر از چهل سال سابقه‌ی کار است. او به همراه همسر خود، جولی، مؤسسه‌ی گاتمن را تأسیس کردند که درمانگران را برای استفاده از اصول به‌دست‌آمده از تحقیقاتش آموزش می‌دهد. او نویسنده یا نویسنده‌ی همکار بیش از 190 مقاله‌ی علمی و چهل کتاب، از جمله کتاب پرفروش «هفت اصل موفقیت در ازدواج و زناشویی راز ازدواج های موفق» است.
جون دکلر مدیر ارتباطات مؤسسه‌ی تحقیقات سلامت کایزر پرمننته واشنگتن است. او سه دهه تجربه‌ی حرفه‌ای در زمینه‌ی انتقال تحقیقات سلامت و روانشناسی به عموم مردم دارد. او قبل از این دو کتاب «قلب تربیت فرزند» و «کلیدهای پرورش هوش عاطفی در کودکان و نوجوانان» را به همراه جان گاتمن نوشته است.
کلید بهبود رابطه در تمام جنبه‌های زندگی را یاد بگیرید.
«بهبود رابطه». این عنوان کمی رؤیایی به نظر میرسد. مسلماً هیچ دو رابطه‌ای یکسان نیستند. حتی با وجود شباهت‌هایی که می‌توان بین آن‌ها پیدا کرد، هر کدام ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را دارند. ما با شریک عاطفی، دوستان، همکاران، خانواده و فرزندان خود در ارتباط هستیم. آیا یک نسخه‌ی واحد برای حل مشکلات این گروه‌های متنوع داریم؟ درواقع، پاسخ هم مثبت است و هم منفی. هیچ راه‌حل فوری و معجزه‌آسایی برای رفع مشکلات روابط نیست؛ اما با یادگیری روش‌هایی می‌توانیم روابط خود را بهبود دهیم. چگونگی به‌کارگیری این روش‌ها بسته به نوع رابطه و مشکل متفاوت است؛ اما اصول پایه‌ای آن‌ها مشترک است و همگی ریشه در پژوهش‌ها و ایده‌هایی دارند که به‌زودی با آن‌ها آشنا خواهید شد.
راز یک رابطه‌ی شاد، سالم و صمیمانه با دیگران چیست؟ اگر گمان می‌کنید به اشتراک گذاشتن خصوصی‌ترین افکار، احساسات و تجربیاتتان است، در این تصور تنها نیستید. در اوایل دهه‌ی 1990، بسیاری از روان‌شناسان، از جمله یکی از نویسندگان، همین نظر را داشتند؛ اما تحقیقات او در این زمینه، نتایجی شگفت‌انگیز برای او و بسیاری از متخصصان روانشناسی داشت.
در سال 1990، دکتر جان گاتمن، روان‌شناس پژوهشی و همکارانش در دانشگاه واشنگتن، یک مرکز تحقیقاتی علمی منحصربه‌فرد تأسیس کردند. نام این مرکز را «آزمایشگاه عشق» گذاشتند. این مرکز از داخل شبیه یک آپارتمان استودیویی معمولی بود، با آشپزخانه، فضای غذاخوری، تخت تاشو، تلویزیون و چشم‌اندازی از یک کانال آب. در طول یک سال، شصت زوج متأهل برای گذراندن یک آخر هفته به این فضای آرام دعوت شدند. به هر زوج یک دستورالعمل ساده داده شد: «مانند روال همیشگی زندگی کنید».
البته، ماجرا به همین سادگی نبود. آپارتمان به چهار دوربین مداربسته و یک آینه‌ی دوطرفه مجهز بود که ناظران از پشت آن، زوج‌ها را دوازده ساعت در روز زیر نظر داشتند. همچنین به شرکت‌کنندگان، میکروفون و حسگرهای بدنی متصل بودند که علائم استرس، مانند افزایش ضربان قلب یا میزان عرق کردن را ثبت می‌کردند. دکتر گاتمن صدها ساعت فیلم ویدئویی از تعاملات روزمره‌ی زوج‌ها را با جزئیات کامل ضبط کرد. او سپس فیلم‌ها را بررسی کرد تا نمونه‌هایی از ابراز احساسات عمیق زوج‌ها به یکدیگر را پیدا کند؛ اما با وجود جست‌وجوی بسیار، به‌ندرت به مواردی برخورد که روان‌شناسان «خودافشایی» می‌نامند. در عوض، بیشتر گفت‌وگوها این‌گونه بود: «عزیزم، می‌تونی برام یه فنجان قهوه بیاری؟» «بله، عزیزم.» یا «هی، این کمیک‌استریپ رو ببین.» «ساکت، دارم می‌خونم.» کاملاً معمولی، این‌طور نیست؟
دکتر گاتمن نیز همین فکر را می‌کرد. در واقع، نگران بود که آزمایش بی‌فایده باشد؛ اما پس از چند ماه بررسی فیلم‌ها، نکته‌ای توجه او را جلب کرد. رمز شکل‌گیری روابط عمیق درست جلوی چشمانش بود. در تمام آن گفت‌وگوهای ساده. نکته‌ی مهم، موضوع صحبت زوج‌ها نبود؛ بلکه نحوه‌ی صحبت آن‌ها با یکدیگر بود. و این درسی است که درباره‌ی همه‌ی روابط، چه عاشقانه و چه غیرعاشقانه، صدق می‌کند.
یک پاسخ
واقعا هنر برقراری یک ارتباط موثر در دنیای امروزی با این همه مشغله به شدت کارگشا است. شاید در نگاه اول این چند گام خیلی موثر نباشند ولی ارزش تلاش کردن برای حفظ یا بهبود یک رابطه را خواهد داشت.